Komentarze ludzi o waszej introwertyczności

[Rina]

Uhuhu ( prawie niczym sowa ) dużo tego. Alienka, aspołeczna, dzikuska, kosmitka, dziwaczka, żyjąca w swoim świecie.... zero poezji, inwencji i oryginalności... doprawdy.

[Czerwona]

Ludzie czują, że jestem od nich inna, ale nie potrafią tego nazwać. Oj ile ja się już nasłuchałam, że jestem nieśmiała/wstydliwa...
I ta niekończąca się pętla: "Jesteś wstydzioch? Czemu jesteś wstydzioch? Nie bądź już wstydziochem.". Kto w ogóle wymyślił takie słowo :lol: Widać moje zdziwione "nie" nie było zbyt przekonujące... ale co więcej miałam powiedzieć? Tłumaczenie co ze mną "nie tak" byłoby równie owocne jak pokazywanie zdjęć niewidomemu...

[Schmalzler]

wstydzioch

Ojeżu, słowo-potwór. Na szczęście nigdy się z nim dotąd nie spotkałem. Nie chcę być na miejscu osoby która pierwsza mnie tak nazwie :lol:

Całkiem niedawno zostałem ochrzczony 'autystykiem' przez osobę do której nie dało się odezwać tak, żeby nie urazić. Nie wytrzymałem i uraziłem. W sumie to pierwszy przypadek od sporego czasu, kiedy ktoś skomentował mój introwertyzm. 'Dzikusów', 'outsiderów', 'odludków' i 'nieśmieluchów' w okresie szkolnym nie zliczę

[Sundari]

A tak na serio. Cały jest urzekający no.

Ten błysk w oku.

Hahaha...! Też kocham Włóczykija!:D Uwielbiałam mojego kolegę w LO (tak, tak trzymało mnie do 18-stki:P), który był TAKI SAM jak Włóczykij. Z wyglądu (choć dość wysoki), zachowania, a nawet trochę ze stylu ubierania się:P Oj, wspomnienia:P

[qb]

Z pozytywnych rzeczy to ostatnio usłyszałem, że emanuje ode mnie aura spokoju i ludzie czują się przy mnie bezpiecznie.

[Drimlajner]

Hahaha...! Też kocham Włóczykija!

Luzik. Żagiel mamy w motyla i fordewind dmucha dobrą czwórką. W przerwach między napinaniem żagli doglądamy czy nasze harpuny są odpowiednio ostre a konopne liny wystarczająco mocne aby schwytać introwertyczną syrenę z fetyszem włóczykija. Pod pokładem trzymamy tez pięć kilometrów sieci, tak na wszelki wypadek. Długi to rejs, bezowocny, morale załogi powoli podupada.

Ostatni wpis w dzienniku pokładowym wskazywał na to że wreszcie pojawiła się na horyzoncie ta odpowiednia dla nas syrena. Nawet ufnie podpływała pod naszą burtę. Niestety, dała nura głęboko w otchłań oceanu. Musiała widzieć jak kapitan szykuje za plecami harpun.

Ciągle mijają nas płynące z powrotem do portu żaglowce z syrenami na pokładzie. Załoga uśmiechnięta, dobrze odżywiona, z niewielkim zarostem. Tylko co to za frajda, łapać syreny z płytkich mórz, te które wylegują się na kamieniach czytając "świat gwiazd".

My płyniemy na głębokie wody, gdzie syreny są stęsknione widoku marynarzy i potrafią kochać za to że mają ambicje i upór płynąć za nimi na sam koniec świata.

ohohoho
przechyły i przechyły
ohohoho
za falą fala mknie
ohohoho
trzymajcie się dziewczyny
ohohoho
bo nasz jacht, włóczykij, po was mknie

http://www.youtube.com/watch?v=f_C75NzNdxo

Nie no, żart. Jest samotnie, włóczykij ze mnie co prawda nie taki 100% ale z 75% wytrzasnę. No, ale samotnie dalej.

W temacie. Nie, nie komentują.

[Akolita]

My płyniemy na głębokie wody, gdzie syreny są stęsknione widoku marynarzy i potrafią kochać za to że mają ambicje i upór płynąć za nimi na sam koniec świata.

Ani tego nie zeżresz, ani nie por...
tfu, nic już.
Mnie często pytają, dlaczego jestem taki smutny. Nie przeszkadza mi to, ani mnie to nie denerwuje. Zwykle wystarczy jakaś wymyślona naprędce wymówka i ludzie są usatysfakcjonowani. Nie czuję wcale przymusu uśmiechania się i udawania duszy towarzystwa, byle przestali mnie pytać o smutek. Krzywda mi się żadna nie dzieje, a ludzie pytają w dobrej wierze. Nie robią tego na złość, wręcz przeciwnie.

[Drimlajner]

Ani tego nie zeżresz, ani nie por...
tfu, nic już.

Coś ty taki/taka na poważnie przyprawiony/na ? Oczywiście że zjem syrenę. Pół na pół rybka i człowieczek, w sosie własnym, uczta niebios dla kanibali lubiących od czasu do czasu rybkę zjeść.

[Akolita]

Ani tego nie zeżresz, ani nie por...
tfu, nic już.

Coś ty taki/taka na poważnie przyprawiony/na ? Oczywiście że zjem syrenę. Pół na pół rybka i człowieczek, w sosie własnym, uczta niebios dla kanibali lubiących od czasu do czasu rybkę zjeść.

A, bo ja w swej ignorancji i lekkomyślności wnioskował, że wy te syreny to chcecie, żeby z nimi ślub kiedyś wziąć, i dzieci w duchu katolickim wychowywać razem...
Bo jeśli tak, to chciałem zauważyć, że ryby rozmnażają się w mało atrakcyjny i erotyczny sposób.

[Miszo]

Ja słyszałem, że jestem sztywny. Niby nic, ale strasznie mnie to ubodło - lubię się rozerwać, śmiać się, a ze względu na moją ogólną tolerancję połączoną ze złośliwością, to śmiać się właściwie ze wszystkiego! Ale niekoniecznie w towarzystwie wielu ludzi, których niezbyt dobrze znam, i którym właściwie chodzi tylko o wspólne schlanie się i zgonowanie! To określenie mnie bardzo dotknęło i za każdym razem patrzę teraz na siebie poprzez ten pryzmat: przez to, że jestem, jaki jestem, wszyscy mają mnie za sztywniaka :/ Eh, takie życie introwertyka.

[marcinosz]

Ja nie jestem intro To jest taki mój wymysł, wymówka, żeby nie iść do psychologa :lol: Bo aspołeczność trzeba leczyć, a ja się nie chcę poddać leczeniu, to sobie wymyśliłam ten cały introwertyzm :lol:

[Bladolicy]

Moja mama zawsze mi powtarza, że jestem mruk ;d

[topór]

Czemu się bunkrujesz? :lol: :lol: :lol:

[Kosa13]

siema
wybijasz gdzies dzisiaj czy tez siedzisz w domu?


Na razie nie mam gdzie i po co.


?

?

jak to nie masz gdzie i po co


Gdzie jest gdzieś? Nie znam takiego miejsca

ja pierdole
do Ciebie az strach pisac bo zaczynasz te swoje mongolskie teorie


To nie pisz


Co powiecie o tej skromnej rozmowie moi drodzy? Już nie napisał

[vragutinovic]

Co powiecie o tej skromnej rozmowie moi drodzy?

Majstersztyk! Zwłaszcza to filozoficzne (chociaż zwane przez Twojego znajomego "mongolskim") "gdzie jest gdzieś"... 10/10.