Spanie z innymi ludźmi

[Emilia Lind]

Istnieje tylko jedna osoba, z którą śpi mi się w miarę dobrze. Jest nią moja siostra, która ma osiem lat i jakieś dziwne lęki w nocy (chyba dziedziczne, bo i ja miałam i nasza rodzicielka też), w związku z czym lubi od czasu do czasu, żeby ktoś przy niej spał, a najlepiej to w jednym łóżku, a ja ją rozumiem i widzę, że rzeczywiście wtedy spokojniej śpi. Spanie z nią mi jak na razie absolutnie nie przeszkadza, może dlatego, że jest mała, szybko zasypia (w przeciwieństwie do mnie), więc mnie po nocach nie inwigiluje, no i nie chrapie, a jeśli nawet to bardziej śmisznie niż irytująco.
Z innymi ludźmi zawsze ciężko mi się śpi, mimo ponad dziesięciu lat spędzonych w internacie, w pokojach minimalnie trzyosobowych, a już jak ktoś chrapie lub też nawija przez sen, to mnie doprowadza niemalże do białej gorączki. A już "najpiękniejsze" jest, jak wstajesz sobie w nocy, specjalnie jak najciszej, najczęściej z powodu bezsenności, a gdzieś spod czyichś pieleszy rozlega się wścibskie pytanie: "Co robiisz?". I weź się, człowieku, tłumacz, czasami dwa razy w tygodniu, a czasem nawet częściej, że nie możesz spać!
Na szczęście to już za mną.
Ale się rozpisałam! Jak zwykle zresztą.

[Aga91]

Nie przepadam. Zamiast odpoczywać włącza mi się stan czuwania. Dodatkowo często dochodzi konflikt przyzwyczajeń. Lubię zasypiać w ciemności i w ciszy, jeśli ktoś lubi zasypiać przy filmie to wytrąca mnie z równowagi.

[olender4]

Generalnie mam problem z zasypianiem. Jestem raczej mocnym markiem. Lubię późno kłaść się spać i wstawać koło 8-9, bo później to mam kaca normalnego . W łóżku generalnie sam ale po paru nocach człowiek się przyzwyczaja, choć duże łóżko ma swoje zalety. Obecni w pokoju raczej nie przeszkadza, hałas tak.

[Alice]

Zwykle nie miałam problemu żeby spać z kimś w jednym pokoju, głównie dotyczyło to wyjazdów czy jakiś zjazdów rodziny i znajomych. Ale najlepiej jak znam dosyć dobrze daną osobę, bo wtedy czuję się swobodnie.
Ale mam straszny problem żeby spać z kimś w jednym łóżku. Nawet z bratem czy mamą. Strasznie wtedy jestem spięta i generalnie się nie wysypiam :/ Pamiętam jak kiedyś byłam zmuszona na jednym wyjeździe spać na dwuosobowej kanapie z dziewczyną, którą dopiero poznałam. Pół nocy nie spałam, zwłaszcza że zabrała całą kołdrę i rozwaliła się prawie na całą kanapę, a ja nie wiedziałam co zrobić :/

[Biała_Dama]

Ja nigdy nie miałam jakiegoś większego problemu ze spaniem z kimś w jednym pokoju albo łóżku. Może to też dlatego że miałam starszą siostrę, z którą dzieliłam pokój przez pierwsze 13 lat mojego życia. Z pewnością nie mam problemu ze spaniem w jednym pomieszczeniu z osobami, które znam. Tak typowo kogoś obcego w pokoju miałam chyba tylko podczas pobytów w Holandii. Nie pamiętam jakie emocje z tym wiązałam, ale przez ten pierwszy tydzień czułam skrępowanie. A jeśli chodzi o spanie u jakichś znajomych czy chłopaka, to zawsze bardziej komfortowo się czuję, kiedy ogólnie na terenie mieszkania/domu są tylko oni, tj. bez pozostałych członków ich rodziny, bądź innych mało znanych mi współlokatorów. Co do spania samego w sobie to zależy od dnia. Kiedyś miałam tak, że w obcym miejscu w ogóle nie mogłam zasnąć, a jak już, to był to raczej płytki sen. Z czasem takich nocek w moim życiu zaczęło być więcej, więc może się przyzwyczaiłam. Podsumowując, nigdy raczej nie miałam z tym większego problemu, ale jednak najlepiej śpi mi się we własnym łóżku

[martens]

Lubię spać z kimś. Od dziecka nie cierpiałam spać sama i tak mi zostało, czuje się spokojniej i bezpieczniej jak ktoś ze mną śpi.

Ale mialam w swoim życiu taki epizod gdzie musiałam spać w hostelu z minimum 20 facetami w pokoju, często podejżanymi typami, dealerami czy narkomanami i innymi dziwakami. Oczywiście nie w jednym łóżku Ale też żaden luskus bo te dosłownie prycze były 3 piętrowe... Miód!

[beh]

Ja nie przepadam spać z kimś w pokoju. Teraz mieszkam z obcą osobom w pokoju i mam wrażenie, że ciągle się na mnie patrzy (ja ciągle siedzę przy biuru, a on na łóżku i przez to jest skierowany w moją stronę). Najgorzej jest z tym, że mamy różne godziny zasypiania, on lubi sobie pohałasować, a mi trudno jest zasnąć, więc używam słuchawek jako zatyczek do uszu

[highwind]

Zależy. Jeśli chrapie, niech umrze, bo nie zasługuje na życie. No dobra, niech żyje. Ale niech nie zasypia w tym samym pomieszczeniu w którym moszczę się i ja. A nawet i niech nie zajmuje sąsiedniego, tak na wszelki wypadek. Jeśli nie chrapie i jest nieznajomy/słabo znajomy - eeee, wyjdź z mojego pokoju, nara. Jeśli jest dobrym znajomym, ale nie jesteśmy w związku partnerskim - spoko, śpij u mnie w pokoju ale załatw sobie materac, ewentualnie, jeśli mam dobry humor - wskakuj na wyrko, ja się walnę na podłogę. Jeśli zaś to moja kobieta - chodź, nawet pozwolę ci ogrzać na sobie twoje zmarznięte stópki. Budzę się rano z brakiem czucia w ręce, bo użyłaś jej jako poduszki, a plecy nakurwiają mnie z bólu bo spałem w jakiejś wygiętej pozycji żeby było ci wygodnie? No problemo. Co? Śniadanie do łóżka? Już niosę.

[Ayan0]

Nie miałabym problemu dzielić z kimś łóżka, czy byłaby to bardziej lub mniej znana mi osoba. Długo byłam przyzwyczajona do spania z kimś. Natomiast jeśli chodzi o spanie pod jedną kołdrą to inna sprawa. Nie ma aktualnie takiej osoby, z którą chciałabym dzielić jeden skrawek materiału. Już wolę spać pod czymkolwiek lub bez, niż dzielić z kimś kołdrę.

[intromarzycielka]

Nie lubię spać z kimkolwiek w jednym pokoju. Potrzebuję swojego pokoju i łóżka.

[Difane]

Spanie z kilkoma osobami w jednym pokoju - żaden problem.
Spanie choćby z jedną osobą w jednym łóżku - wielki problem.

[martuella]

Mam tak mocny sen, że gdyby ktoś mi się włamał w nocy do domu i położył się obok mnie w łóżku, to nawet bym się nie zorientowała, wychodzi więc na to, że spanie z innymi ludźmi nie stanowi dla mnie problemu Spanie ze mną może być jednak uciążliwe - zdarza mi się gadać przez sen i z niewiadomych przyczyn zapalać światło, aby po chwili je zgasić.

[Suchy69]

Ja uwielbiam spać z kimś i nie lubię spać samemu! W nocy nachodzą mnie dziwne złe myśli, a kiedy śpię z kimś, ich intensywność spada do akceptowalnego poziomu . Anyone?

[Kaw]

Ja nie mam problemu ze spaniem z innymi. Spałem już w tylu dziwnych miejscach, że już mi nic nie przeszkadza. No, chyba że miałbym spać z kimś obcym nago, to wtedy bym odmówił... Do tego mam jeszcze strasznie silny sen i nawet wybuch bomby by mnie nie obudził .

[Wkurzony_Kosmita]

Nie mam problemu. Na zlotach retro to w zasadzie konieczność. Gorzej, gdy ja chcę spać, a reszta grupy urządza sobie alkohol-party. :/