Ystymer pisze:Witam. Nie lubię się rozpisywać, mam 22 lata, nie mam przyjaciół ani znajomych, wiec może tu znajdzie się osoba z którą można pogadać. Z moich zainteresowań a przynajmniej tak mi się wydaje. to :Kino(filmy), Polityka, teorie spiskowe w tym życie społeczne, trochę sportu, gier online(strategicznych), muzyka to raczej filmowa. Jak ktoś chce pogadać niech pisze na PW, abo tu na forum też.
Nowy forumowicz wita najnowszego forumowicza
Ten, kto wyzwala z siebie bestię, pozbywa się bólu bycia człowiekiem.
Witajcie. Mam na imię Piotrek. Mam 32 lata. Szukam dla siebie miejsca. Na pewno również nie zdziwię nikogo, jak napiszę, iż jestem introwertykiem :-). Jestem pełen sprzeczności. Czasem spokojny a czasem wybuchowy. Czasem wycofany, a kiedy indziej dusza towarzystwa (ale towarzystwa, które dobrze znam, i w którym dobrze się czuję)
Jeśli chodzi o moje zainteresowania, to jest ich wiele. Na pewno jest nią muzyka, do której często uciekam. Nie tylko jednak jako bierny słuchacz, ale także jako twórca. Tworzę szeroko pojętą muzykę elektroniczną. Piszę także czasem teksty na tematy polityczne i społeczne. Działam także w kręgach racjonalistyczno-ateistycznych. Pozostałe moje zainteresowania to nauka, paleontologia i trochę historia (IIWŚ).
Myślę, że na początek to może tyle. Z czasem mnie po prostu poznacie.
Witajcie. Mam dość lat, by się nie musieć tym chwalić. W sumie z testów i w własnej samooceny wychodzi mi, że jestem introwertyczką, ale nie mam z tym problemu, a przychodzę, bo tak sobie chodzę po necie i czasem gdzieś zajrzę i czasem kogoś nowego poznam, a czasem się werbalnie poudzielam.
Zainteresowania: fantastyka i pisanie. Poza tym informatyka i nauki ścisłe.
Z natury siedmio(i pół)metrowa smoczyca - niezaczepiana nie gryzie, zaczepiana też raczej rzadko
ostatnimi czasy taka mnie wzięła ciekawość: jacy są naprawdę (w oswojonym otoczeniu, gdy nie muszą udawać ekstrawertyków) moi pobratymcy (The Dziwni Others)?
Trochę ponad rok temu przeprowadziłam się do Krakowa (za pracą) i do tej pory nie poznałam introtubylców. Z pracowymi znajomymi tworzymy zgrany zespół, ale ile mnie kosztuje 8 godzin (+czasem wyjście extra) wśród ekstrawertyków - to nie tylko ja wiem
No więc jacy jesteście?
ostatnimi czasy taka mnie wzięła ciekawość: jacy są naprawdę (w oswojonym otoczeniu, gdy nie muszą udawać ekstrawertyków) moi pobratymcy (The Dziwni Others)?
Myślę, że każdy z nas jest inny. Ja, gdy jestem wśród "swoich" (mała grupa dobrze znanych mi osób) jestem dosyć gadatliwy i potrafię być "duszą towarzystwa". Ale od tej strony zna mnie zaledwie garstka osób.
To jest coś, co mój znajomy określa jako "opuszczenie gardy". Tylko w moim przypadku jest odwrotnie - to zdjęcie maski ekstrawertyka i możliwość bycia sobą. Ale od tej strony też zna mnie tylko garstka osób
Bigblue pisze:To jest coś, co mój znajomy określa jako "opuszczenie gardy".
Tak, bo ja ogólnie lubię ludzi, ale jestem ostrożny w zawieraniu nowych znajomości w realu, otwieraniu się. Dla mnie grupa, w której mogę trochę się rozluźnić, to maks 3-4 najbliższych mi osób, więc to taka grupa nie grupa w sumie. I to też nie za często lubię takie spotkania. Po prostu raz na jakiś czas.
Dlatego u mnie to wszystko takie dziwne i pełne sprzecznosći jest, że nawet bliskie mi osoby czasem nie nadążają za mną.
Bigblue pisze:To jest coś, co mój znajomy określa jako "opuszczenie gardy".
Tak, bo ja ogólnie lubię ludzi, ale jestem ostrożny w zawieraniu nowych znajomości w realu, otwieraniu się. Dla mnie grupa, w której mogę trochę się rozluźnić, to maks 3-4 najbliższych mi osób, więc to taka grupa nie grupa w sumie. I to też nie za często lubię takie spotkania. Po prostu raz na jakiś czas.
Dlatego u mnie to wszystko takie dziwne i pełne sprzecznosći jest, że nawet bliskie mi osoby czasem nie nadążają za mną.
Jak dobrze wiedzieć, że inni mają tak samo Przez pewien czas byłam przekonana, że mam jakieś zaburzenia psychiczne, bo zachowuję się inaczej niż powinnam (?) (stąd też sympatia do bohateròw filmòw/książek w stylu "Poradnika pozytywnego myślenia"). Dopiero po 30ce przyszła jakaś akceptacja, zgoda na taką siebie i polubienie swoich dziwactw. Bliscy nie nadążają, bo to inna galaktyka (bardziej hałaśliwa), wystarczy, że akceptują
Cześć czołem
nie wiem czy to prawidłowe miejsce na przywitanie się z wami.
Od jakiegoś czasu dowiedzialem się od odpowiedniej osoby, że jestem introwertykiem. Kilka lat wcześniej w oczach innych ludzi byłem dziwadlem. Obecnie mam 27 lat i od tego roku prawda wyszła na jaw.
Wg. Wikipedii jestem introwertykiem gruby Beeee.
I to też nie za często lubię takie spotkania. Po prostu raz na jakiś czas.
