Wnioski idące daleko, w zasadzie można by było zastanowić się nad taką możliwością, ale akurat w moim wypadku to gruba przesada - lubię swoją egzystencję, nie mam fobii, filii, stanów lękowych ani innych poważniejszych zaburzeń osobowości. Nie można mylić bycia aspołecznym od bycia socjopatą. Po prostu podoba mi się i odpowiada mi obecny stan rzeczy, nie ma sensu szukać w podobnych przypadkach jakichś źródeł w postaci molestowania, znęcania się, czy innych patologii rodzinnych, które miałyby wpłynąć na to, że ktoś jest po prostu bardzo introwertyczny.
Piszę to w nadziei, że ludzie podobni mojemu wczorajszemu rozmówcy przeczytają te słowa i wezmą je do siebie, zamiast bawić się w domorosłego psychoanalityka przy okazji następnej ofiary. Miałam normalne dzieciństwo w spokojnym, zwykłym do znudzenia domu, wychowywana przez liberalnych, inteligentnych i otwartych na świat, towarzyskich i miłych ludzi. Kto na podstawie tego, że jestem intro, wysnuwa inaczej - pewnie się rozczaruje. 
Mam nadzieję, że nie jest to zbyt offtopowy post. Generalnie sprawa wyszła od jednego z tych dziwnych i denerwujących pytań. - "Nie lubisz kontaktów z ludźmi? Czy w dzieciństwie byłaś molestowana?" :lol: :lol: :lol:
Podejrzewam, że na forum jest jeszcze wielu, którym ktoś kiedyś wystawiał podobne, z du** wzięte diagnozy.
:evil: :evil:
(w końcu kolega, który powiedział Inno, że mało mówi, sam też nie odzywał się wcale tak dużo