Będąc zmuszona przebywać w miejscach publicznych, np. środkach transportu, albo choćby oglądając telewizję często bawię się w wyczytywanie z ludzi cech charakteru i skłonności, oceniając ich nawet po samych rysach. Nie chodzi o to żeby następnie traktować kogoś takiego z góry (najczęściej chodzi i tak o zupełnie obce osoby) ale mimowolnie i tak jakieś uprzedzenia są. Dla tego też zazwyczaj czuję zniechęcenie do poznawania ludzi, bo czuję się jakbym już kogoś znała na wylot i wiedziła, że z tym kimś nic mnie wspólnego nie łączy.
Mówi się że nie należy oceniać ludzi po wyglądzie. Ja się nie zgodzę że pierwsze wrażenie nie jest tym najtrafniejszym. A wy introwertycy-obserwatorzy? macie podobne praktyki?
Widzę czasem np. takie modne, wypancykowane, gadatliwe panienki z oczkami w pogoni za rozumem i myślę sobie:oho to na pewno typowe debilki. A gdy przysłuchuje się rozmowie to oczywiście się to potwierdza. Prawdę mówiąc rzadko kto ma jakąś inteligentną, interesującą twarz, która czymś mnie zaciekawi. I nie chodzi tu o żadne piękno tylko wyróznianie się w jakis sposób. Mówienie, że każdy jest wyjątkowy, niepowtarzalny a ludzi nie ocenia się po wyglądzie i zachowaniu to stek bzdur. Większość ludzi jest cholernie przewidywalna i dość ograniczona. Taka prawda. Wpadli już na to wcześniej spece od reklam.