Polski Portal Introwertyków

"…Tam gdzie przyroda i ziemia, życie i woda, widziałem pustynny krajobraz, aż po sam horyzont, i coś w rodzaju krateru, w którym ani rozsądku, ani światła, ani ducha, które można by objąć umysłem na dowolnym poziomie świadomości, a gdy podeszło się bliżej, myśli się cofały i rozum się cofał niezdolny do podjęcia wyzwania. Moja wizja była tak wyraźna, tak rzeczywista, tak istotna dla mojego jestestwa, że aż abstrakcyjna w swej klarowności. Oto świat, który mogę zrozumieć, oto życie, jakie prowadzę, rzeczy, wokół których krążę, oto moja dziedzina poznania. Tak właśnie wygląda geografia, wokół której winna obracać się moja rzeczywistość: n i g d y, przenigdy nie przyszło mi do głowy, że ludzie są dobrzy albo że człowiek może się zmienić, albo że świat mógłby być lepszy dzięki prostej przyjemności radowania się uczuciem, spojrzeniem, gestem albo dzięki czyjejś miłości i czyjemuś oddaniu. Nic się nie potwierdzało, wyrażenie „wielki duchem” nie przystaje do niczego, jest banałem, czymś w rodzaju kiepskiego żartu. Seks to matematyka. Indywidualność nie wchodzi już w grę. Cóż może znaczyć inteligencja? Zdefiniuj rozum. Pragnienie - bez sensu. Intelekt nie jest lekarstwem. Sprawiedliwość umarła. Strach, wyrzuty sumienia, niewinność, współczucie, poczucie winy, strata, porażka, żal - to stany i uczucia, których już nie ma. Myślenie niepotrzebne, świat dzisiaj nie myśli. Zło jest tym, co trwa wiecznie. Bóg nie żyje. Miłości wierzyć nie można. Powierzchnia, powierzchnia, to, co na wierzchu, tylko to się liczy… otóż tak właśnie widziałem cywilizację, kolosa, który tonie…"

"American Psycho" - Bret Easton Ellis

"Nie możemy ustalić dokładnego momentu, kiedy kształtuje się przyjaźń. Jak przy napełnianiu naczynia kropla po kropli znajdzie się wreszcie kropla, która przelewa naczynie, tak w serii życzliwości jest jedna ostatnia, która przepełnia serce."
Ray Bradbury - 451 Stopni Fahrenheita

"Nie, ja pracować nie lubię. Wolę próżnować i myśleć o wszystkich pięknych rzeczach, które można by zrobić. Nie lubię pracy — żaden człowiek jej nie lubi — ale lubię to, co jest w pracy — sposobność do odnalezienia siebie samego, swej własnej rzeczywistości — dla siebie, nie dla innych — której inni ludzie poznać nie mogą. Widzą tylko pozory i nigdy nie są w stanie powiedzieć, co one naprawdę znaczą."
Joseph Conrad - Jądro Ciemności

"Jaka jest natura winy, którą wasi nauczyciele nazywają grzechem pierworodnym? Jakie zło stało się udziałem człowieka, gdy utracił stan, który oni nazywają doskonałością? Ich mit głosi, że zjadł owoc z drzewa poznania wiadomości - zdobył umysł i stał się istota rozumną. Była to znajomość dobra i zła - stał się więc istotą moralną. Skazano go na zarabianie na chleb za pomocą pracy własnych rąk - stał się istotą produktywną. Skazano go na odczuwanie pożądania - uzyskał zdolność do rozkoszy seksualnych. Zło, za które go potępiają, to rozsądek, moralność, kreatywność i rozkosz - podstawowe wartości jego istnienia. To nie przywary ma wyjaśniać i potępiać ich mit o upadku człowieka, nie za błędy go wini, lecz za istotę jego ludzkiej natury. Kimkolwiek był ten robot z raju, żyjący bez umysłu, wartości i miłości - nie był człowiekiem."

"- Każdy człowiek buduje świat na swoje podobieństwo - rzekł - Posiada zdolność wyboru, ale nie zdolność do uniknięcia wyborów. Jeśli rezygnuje ze swej zdolności, rezygnuje ze statusu człowieka i zaczyna żyć w niszczącym chaosie irracjonalności - z wyboru."

Ayn Rand "Atlas zbuntowany"

"Kto zaczął tworzyć cywilizację? Jaskiniowiec! Myśli pan, że był inteligentny? Skąd, idiotą był właśnie, nie zdawał sobie sprawy z tego, co robi! Cywilizację zaczynają właśnie idioci, a potem ludzie inteligentni ponoszą konsekwencje, kombinują, modują się, jak ja za tym biurkiem."
Stanisław Lem, "Wyprawa profesora Tarantogi"

"Widzisz? Wciąż mogą zdarzyć się słabe przebłyski cywilizacji w tej jatce barbarzyńców zwanej ongiś ludzkością. I to właśnie kultywujemy na swój skromny, pokorny, nieznaczący... A pies to jebał"
Wes Anderson. "Grand Budapest Hotel".

" Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu - pamiętaj jaki pokój może być w ciszy."
" słuchaj też tego co mówią inni, nawet głupcy i ignoranci, oni też mają swoją opowieść"
Desiderata

Ziemia, planeta ludzi - moja ostatnia książka

"Burze, mgły, śnieżyce, jeszcze nie raz dadzą ci popalić. Myśl wtedy o tych, którzy już doświadczyli tego przed tobą. Powtarzaj sobie: „Jeżeli inni przez to przeszli, to znaczy, że można przez to przejść”

"Gdzie jesteśmy? – myślał doktor usypiając. – Dokąd uniósł nas czas, życie? Czyż nie najstraszniejsze, najbardziej bolesne – żyć nie będąc pewnym, że się żyje? Czyż mam prawo żyć nie mogąc odpowiedzieć na pytanie: czego pragnę? Czego szukam? Ludzie, którzy tu przyjechali razem ze mną przed dziesięciu laty, czytali książki, uczyli się, dyskutowali, dziś – stali się gromadą tępych zwierząt. Co niszczy ich serca, dusze, umysły? Życie? Życie jest tam gdzie jesteśmy my – to słuszne! Lecz gdzie jesteśmy?"

Marek Hłasko, 'Umarli są wśród nas'

"Nie ma prawdziwego odsłonięcia się, kiedy odsłania się w nas tylko dorosły. Bycie dorosłym jest zawsze pozostawaniem w masce. Człowiek prawdziwie dojrzały sprowadza się do dziecka, od którego się zaczął. Tylko to dziecko zawiera całą naszą prawdę, bo nasza prawda tkwi w samotności, opuszczeniu, straconych złudzeniach, dziecinnym oczekiwaniu uwagi ze strony całego świata. Tutaj zaczyna się mędrzec, wielki polityk, zwykły człowiek. To, co później robi się w życiu, jest ciągłym prowadzeniem dialogu ze sobą jako dzieckiem."

Olga Tokarczuk "Podróż ludzi Księgi"

Jeśli prze­bywasz ciągle z ty­mi sa­mymi ludźmi, to stają się oni w końcu częścią two­jego życia. A sko­ro są już częścią two­jego życia to chcą je zmieniać, bo ludziom wy­daje się, że wiedzą jak po­win­no wyglądać two­je życie, nikt jed­nak nie wie jak po­winien przeżyć własne... Paulo Coelho "Alchemik"

"Większość ludzi nie chce pływać, dopóki nie nauczy się pływania. Czy to nie dowcipne? Oczywiście, że nie chcą pływać! Urodzili się przecież dla ziemi, nie dla wody. I oczywiście nie chcą myśleć, gdyż stworzeni zostali do życia, a nie do myślenia! Tak, a kto myśli i któż z myślenia czyni sprawę najważniejszą, ten wprawdzie może w tej dziedzinie zajść daleko, ale taki człowiek zamienił ziemię na wodę i musi kiedyś utonąć."

H. Hesse, 'Wilk Stepowy'

"Pamiętaj, że nie człowiek, który ciebie spotwarza albo uderza, wyrządza tobie zniewagę, ale twoje własne zapatrywanie, jakie ty masz o tych ludziach, jakoby wyrządzali tobie zniewagę. Ilekroć zatem ktoś wzburzy gniew w tobie, wiedz, że to twoje własne wyobrażenie gniew w tobie wzburzyło. Gdyby tak bowiem chociaż raz jeden udało ci się zostawić sobie chwilę czasu na spokojną rozwagę, wtedy łatwiej by tobie przyszło stać się panem samego siebie."

Epiktet, 'Encheiridion'

"W działaniu powinien być spokój, w spokoju powinno być działanie."
Shunryu Suzuki

"– Nie chodź za mną dłużej, Judy – powiedział. Położył jej rękę na twarzy i czuł, jak puchaty policzek przyciska się do jej dłoni. – Nie będę nigdy z tobą i nic nie mogę na to poradzić. Będziesz się tylko upijać i złościć, ile razy mnie zobaczysz. Chciałbym to powiedzieć inaczej, ale po prostu nie umiem.
– Ale dlaczego? – powiedziała. – Dlaczego tak musi być?
– Nie wiem tego. Może po prostu dlatego, że wszyscy się mylą. Życie ludzkie jest pytaniem, a nie odpowiedzią. I do tego czasu, jeśli się tego nie zrozumie, nie można nic zrobić.
– A co trzeba zrobić, jeśli się to już zrozumie?
– Zastrzelić się."

Marek Hłasko, Palcie ryż każdego dnia

"Człowiek nie należy do żadnej ziemi dopóki nie ma w niej żadnego z jego zmarłych" Sto lat samotności