Polski Portal Introwertyków

Witam wszystkich zagubionych we własnych myślach. Czasem człowiekowi jest potrzebna jakaś wena, aby niechcianym myślą powiedzieć do widzenia. Gdy już znajdzie się taką może powstać z tego niezwykła idea i wtedy świat introwertyka inny wymiar przybiera. Nie lubię o sobie pisać, gdyby było inaczej nie był bym introwertykiem. Może komuś pozwolą mnie bliżej poznać moje słowa, które na mojej generacji chowam.

Ja lubię pisać o sobie i mogę cię zapewnić, że introwertyczką jestem ;P Może to swojego rodzaju egocentryzm? Ale nie lubię pisać a ni mówić o sobie tam, gdzie nie czuję się dobrze.
Mam nadzieję, że wszyscy nowo przybyli będą czuli się tu jak u siebie. Witam serdecznie.

...

Boo Radley pisze:Uważam, że moje "ja" to nic trwałego

nom, każde "ja" jest nietrwałe
Poza tym, wcale nie taki głupi

Witam, witam!

Cześć

Też nie jestem trwała w przekonaniach i pełno we mnie sprzeczności. I też nie lubię, gdy łapie się mnie za wcześniejsze wypowiedzi.

Witam serdecznie na pokładzie!

Rilla pisze:Ja lubię pisać o sobie i mogę cię zapewnić, że introwertyczką jestem ;P Może to swojego rodzaju egocentryzm?

Kazdy czlowiek jest w jakims stopniu egocentrykiem. U nas to przebiega dosc specyficznie ;p - jestesmy egocentryczni, ale nikt do konca o tym nie wie

Ja tez witam, a co. ; )

Witajcie!
Wczoraj odkryłem to forum i cieszyłem się jak dziecko. Jestem 89% I i mam swoje introwertyczne odchyły z którymi czułem się trochę jak odmieniec. No i miło mi się jakoś tak po prostu zrobiło czytając Wasze posty, dobrze jest wiedzieć że jest więcej osób takich jak ja;-)
Myślę że zawitam tu dłużej, jeśli nie macie nic przeciwko. Dobrze będzie powymieniać się introwertycznymi doświadczeniami ;-)
Pozdrawiam

Witaj, witaj!

Oczywiście, zapraszamy do jak najdłuższego pobytu!

Ja też się strasznie cieszyłam jak odkryłam tą stronę

Hejka, nie zdawałem sobie sprawy kim jestem do czasu aż tutaj trafłem, niepamietam nawet jak (jakimś linkiem skądś) . Robiłem se testa, wyszło mi 100 % - rewela co?

Witam na pokładzie!

Tą stu procentowość radzę nie brać na poważnie, bo też wyszło mi 100%, a wcale tak się nie czuję. Bym to nazwała raczej 100% zaznaczonych odpowiedzi po stronie I. Wiem, czepiam się słówek.

Oczywiscie, że nie biorę na powaznie, do kilku pytań cieżko mi się było ustosunkować.Odpowiadałem tak, aby być jak najbardziej w zgodzie ze sobą. Co do czepiania się słówek, to nie ma problemu , sam to robie.

Jestem szczęśliwa, że trafiłam na to forum i jest więcej... dużo więcej osób takich jak ja :-)

Życie nauczyło mnie odgrywać różne rolne, zakładać maski ludzi wygadanych, dobrze czujących się w towarzystwie, mających zawsze coś do powiedzenia. Nienawidziłam tego życia i kiedy zdecydowałam się przestać być kimś, kim nigdy nie byłam... i nie jest mi z tym do końca dobrze.

Żyję w towarzystwie ludzi, którzy są ekstrawertykami. Mój chłopak jest ekstrawertykiem i zazwyczaj ciągnie mnie na różne imprezy, spotkania, które mnie nudzą, na których tracę energię... Zawsze jednak zgadzałam się na to, bo wiedziałam, że tym uszczęśliwiam swojego chłopaka - tym, że jest wśród swoich znajomych i przy mnie. Jednak wczoraj coś we mnie pękło. Zaczęłam zastanawiać się - co mogą myśleć o mnie ci ludzie. Nie rozmawiam z nimi, nie zabieram głosu w towarzystwie... Za jakiego odrzutka muszą mnie uważać?

Na tych imprezach, które odbywają się dwa razy w tygodniu, znalazła się osoba, która sama zaczęła ze mną rozmawiać, interesować się... I mimo, iż jesteśmy zupełnie inni, o dziwo umiałam z nim rozmawiać. Zaczęłam mu ufać, traktować go jak przyjaciela, który może nie dokońca rozumie mnie, ale akceptuje, to jaka jestem. Jednakże to nie jest historyjka z happyendem - koleś wreszcie powiedział mi, o co mu chodzi - chciał się ze mną przespać, tak jednorazowo, bez angażowania się. Bo wiedział, że mam chłopaka, ale mu się cholernie podobam i nie mógł się powstrzymać...

Od tej chwili chyba odstraszam ludzi swoim zachowaniem. W sumie chyba nie wiem, co mam robić, co mówić, kiedy zadają to bezsensowne "co tam?"