Polski Portal Introwertyków

Intergalactic pisze:Brakuje mi tu jakiegoś entuzjazmu, nadziei na lepsze jutro (choćby i złudnej)

Co rozumiesz przez ten brak nadziei na lepsze jutro??

Miałem na myśli optymizm np. taki amerykański optymizm, a nie polskie narzekanie.
Rozumiem, że sam kontakt z innymi introwertykami nastraja lepiej.
Może po prostu lekki pesymizm bliższy jest prawdziwemu życiu - jest bardziej naturalny?

Intergalactic pisze:Miałem na myśli optymizm np. taki amerykański optymizm, a nie polskie narzekanie.

Czyli konkretnie co? A teraz wezmy sie wszyscy za rece i zaspiewajmy piesn zaangazowana? Dziekuje, postoje :-P Introwertyk z natury jest zwierzeciem malo stadnym

Padre pisze:

Intergalactic pisze:Miałem na myśli optymizm np. taki amerykański optymizm, a nie polskie narzekanie.

Czyli konkretnie co? A teraz wezmy sie wszyscy za rece i zaspiewajmy piesn zaangazowana? Dziekuje, postoje :-P Introwertyk z natury jest zwierzeciem malo stadnym

Chyba raczej weźmy się wszyscy za ręcę i chodźmy do McDonald's.
Ja również postoję. I'm not lovin' it. Przykro, że Cię rozczarowaliśmy, Intergalactic.

Heh, ja bym raczej powiedział, że tu optymizm bije z większości działów. Tylko sęk w tym, że to optymizm wewnętrzny

Senyan pisze:Heh, ja bym raczej powiedział, że tu optymizm bije z większości działów. Tylko sęk w tym, że to optymizm wewnętrzny

Zen ;-)

Często jest tak, że jeśli jesteśmy smutni, to wydaje nam się, że cały świat jest smutny, a kiedy jesteśmy radośni, to wszędzie znajdujemy radość. Mózg jak widać potrzebuje nastroić się na jeden mały element, jedną emocję, jedno słowo, które wszędzie słyszy, jeden kolor, który wszędzie widzi, a cała reszta wydaje się być wtedy gdzieś bardzo daleko. Jeśli więc widzisz gdzieś smutek, to sam się uśmiechnij, a wtedy możliwe, że otrzymasz to samo w zamian jeśli oczywiście będziesz wystarczająco przekonujący.

Padre pisze: Czyli konkretnie co? A teraz wezmy sie wszyscy za rece i zaspiewajmy piesn zaangazowana?

Nawet nie potrafię tego określić, o jaki optymizm mi chodzi, chyba to pragnienie jest tak głęboko we mnie wewnątrz, że nie potrafię go wydobyć i opisać.

Tak się objawia mój malkontentyzm
Narzekam, że nie wieje tu na forum optymizmem, a sam nie jestem happy.
Gdy jest wesoło-optymistycznie to mi coś nie pasuje i wydaje mi się za wesoło.
Gdy gdzieś (w jakimś towarzystwie itp.) jest smutno-pesymistycznie to ja znajduję w sobie jakieś poprawiacze nastroju.
To tak jak by, była we mnie jakaś wewnętrzna przekora i stałe wypośrodkowywanie.

Cześć, bardzo uroczo mi was powitać. Nazywam się fruwającybukszpan i jestem introwertykiem. Lubię się śmiać i tańczyć.

hej,witaj:) A czemu fruwającybukszpan??

Wypadałoby się przywitać, tak więc cześć wszystkim, jestem na 2gim roku studiów i od 4rech lat szlifuję swój introwertyzm z mizernym skutkiem niestety /: q;

cityCAT pisze:Wypadałoby się przywitać, tak więc cześć wszystkim, jestem na 2gim roku studiów i od 4rech lat szlifuję swój introwertyzm z mizernym skutkiem niestety /: q;

Nie musi byc na wysoki polysk, moze matowiec tu i owdzie ;-)
Rowniez witam.

To może i ja coś niecoś o sobie...
Uwielbiam muzykę, kocham śpiewać, bardzo lubię informatykę (szczególnie programowanie) i nauki ścisłe. Do niedawna (w zasadzie to do wczoraj) zastanawiałam się co jest nie tak - ze mną albo ze światem i ludźmi. Dziś już wiem, że nic. Jestem introwertyk z krwi i kości i jestem z tego dumna.

Dziś już wiem, że nic. Jestem introwertyk z krwi i kości i jestem z tego dumna. :)

Kurcze pozytywna osóbka ^_^ Witamy (: (: (: (:

Miło powitać. A którą z nauk ścisłych uważasz za swoją królową? :wink: