Miejsce spotkań ludzi takich jak Ty!
https://introwertyzm.pl/
Łut szczęścia, otwartość, cierpliwość i wytrwałość.Drimlajner pisze:To nie ma sensu. Wysokie natężenie procesu poszukiwań nie gwarantuje sukcesu. Potrzebny jest łut szczęścia którego mi jak widać brakuje.Za słabo szukasz lub nie szukasz w ogóle.
Ah, mam tak bardzo podobnie! Może poza tym, że nie jestem wysportowanym, przystojnym atletąGruby5000 pisze:Witam wszystkich na tym forum. Niestety według mnie introwertyzm to przeklęte piętno, które muszę nosić już zapewne do końca życia. Jest to chyba główna przyczyna wszystkich problemów, jakie mnie spotykają, w pracy, w szkole czy w życiu towarzyskim. Niestety będąc intro jestem również nieśmiały przez co nie mam dziewczyny. Często zadaje sobie pytanie: dlaczego po prostu nie możesz podejść i zagadać do niej? Podczas rozmowy z kimkolwiek obcym już po chwili tracę całą energię i mam ochotę zakończyć rozmowę i odejść. Wpadam w stany depresyjne, czuję, że życie ucieka mi sprzed nosa. Inni moi znajomi już dawno znaleźli swoje drugie połówki a ja co? Nic. Ciągle tylko trenuje, uprawiam sporty i to oczywiście te sporty indywidualne przeważnie, czytam książki lub oglądam durne amerykańskie seriale. Nawet nie wiem co jest przyczyną mojego introwertyzmu. Jeszcze gdybym był chudziutkim poetą, lecz jestem raczej dobrze zbudowanym, umięśnionym facetem. Właśnie z tego powodu moja nieśmiałość i introwertyzm wydają się śmieszne i groteskowe. Nienawidzę siebie za to, już zdecydowanie wolałbym być kimś innym lecz z bardziej ekstrawertycznym nastawieniem do życia.
Mam sporo znajomych lecz ostatnio ciężko mi się ruszyć na jakiekolwiek spotkanie z nimi, na którym alkohol jest nieobecny. Ktoś kiedyś wspominał, że introwertyzm nie może być postępujący ale ja zauważam, że z roku na rok jest coraz gorzej. Przyjaciele, z którymi kiedyś rozmawiałem o wszystkim, a teraz ciężko mi się im zwierzyć z czegokolwiek na trzeźwo. Nawet podczas rozmowy z rodzicami zamykam się w sobie. Nierzadkie są też stany melancholijne i myśli samobójcze. Może wybrać się z tym do jakiegoś psychologa? psychoterapeuty? Nie mam już siły po prostu.
Mam ochotę wyjechać gdzieś i zostać pustelnikiem, bez kontaktu z ludźmi, czysta natura
Przepraszam, że namazałem takie wypracowanie lecz musiałem to gdzieś z siebie wyrzucić, może ktoś ma podobne problemy i się wypowie? Pozdrawiam wszystkich serdecznie!
Generalnie mam do siebie żal o to, czego nie robię, nie znoszę się za to, ale z drugiej strony równie, albo i bardziej nienawidzę tych wszystkich eventów społecznych. Spotkać się ze znajomymi bez alkoholu jest właściwie nieosiągalne, co bardzo mnie frustruje - dlaczego nie można małą grupką, 2-4 osoby, mieć fun bez procentów? Oprócz tego strasznie mi tęskno do związku, bo ja jestem taki uczuciowy człowiek, ale nigdzie nie mogę znaleźć mojej drugiej połówki. A jak już widzę jakąś ładną dziewczynę, to zagadanie do niej jest istną niemożliwością. Zwłaszcza, że przecież widzi się ją wśród ludzi... brr, ludzie! Eh, mam wrażenie, że Cię rozumiem, człowieku. Jakby co... masz moje mentalne wsparcie! 
wut ?, czy tylko ja odnoszę takie wrażanie, że przeczysz sam sobie.qb pisze:Zła drogą jest szukanie winy gdzie indziej niż w sobie samym. Żeby coś zmienić trzeba zacząć coś robić.
qb pisze:Zła drogą jest szukanie winy gdzie indziej niż w sobie samym
a póżniej wychodzą z tego takie kwiatki jak, depresje, doły, wielkie żale jaki to świat "zUy" i "niedobry" <emoface>tanczacawdeszczu pisze:ja szukam winy w sobie
emfausto pisze:wut ?, czy tylko ja odnoszę takie wrażanie, że przeczysz sam sobie.qb pisze:Zła drogą jest szukanie winy gdzie indziej niż w sobie samym. Żeby coś zmienić trzeba zacząć coś robić.
:lol:emfausto pisze:a póżniej wychodzą z tego takie kwiatki jak, depresje, doły, wielkie żale jaki to świat "zUy" i "niedobry" <emoface>
czy tam... "nie pasuje do tego świata".
trueqb pisze:nie zrzucać winy na innych za swoje niedoskonałości i niepowodzenia
はい!qb pisze:[...]To jest chyba oczywiste.