Polski Portal Introwertyków

"Człowieka można przedstawić w postaci ułamka, w którym licznikiem są jego właściwości, a mianownikiem - mniemanie o sobie. Im większy mianownik, tym mniejszy cały ułamek." Lew Tołstoj

hiksa pisze:"Człowieka można przedstawić w postaci ułamka, w którym licznikiem są jego właściwości, a mianownikiem - mniemanie o sobie. Im większy mianownik, tym mniejszy cały ułamek." Lew Tołstoj

Genialny cytat :wink: Teraz tylko zastanówmy się jak określić owe "właściwości"[z mianownikiem będzie łatwiej] i temat będzie niemal wyczerpany :wink:

Nie ma chyba w historii takiego przypadku, gdzie próba ustanowienia jakiejś formy wartości dla ludzkiego życia(w ogóle i indywidualnie) nie zakończyła się katastrofą...Więc darujcie sobie uczone spory

Jaką katastrofą skończyć się to może?

Przy określaniu wartości należy po prostu mieć świadomość tego, że każdy może być lepszy w czymś inny, ergo wartościowanie jest pewnym uogólnieniem pod kątem jednej sprawy..

iksigrekzet pisze:Nie ma chyba w historii takiego przypadku, gdzie próba ustanowienia jakiejś formy wartości dla ludzkiego życia(w ogóle i indywidualnie) nie zakończyła się katastrofą...Więc darujcie sobie uczone spory

Się kolega nie boi, totalitaryzmu przeciez nie zbudujemy[chyba ], co najwyżej skończy się kłótnią

hiksa pisze:"Człowieka można przedstawić w postaci ułamka, w którym licznikiem są jego właściwości, a mianownikiem - mniemanie o sobie. Im większy mianownik, tym mniejszy cały ułamek." Lew Tołstoj

Ale to zakłada, że każdy musi mieć jakieś mniemanie o sobie. A co o osobach które o sobie nic nie twierdzą. Wariaci, ludzie w śpiączce itp. Według tego twierdzenia nie mogą istnieć, bo nie można dzielić przez 0.

Lew Tołstoj eliminuję margines społeczny.

PS Z przymrużeniem oka. :wink: Rozszerzona matma "ryje banie." Ostatnio z kolegą ustalaliśmy wzór ludzkiego życia za pomocą granicy ciągów. (Kolega też introwertyk :wink: )

A mówiąc o temacie. Paradoksalnie twierdzę, że to co mówią ludzie o kimś jest wyznacznikiem danego człowieka. Gdyby Einstein nie opublikował swoich teorii nikt by o nim nie wiedział a on nie byłby nikim wielkim. Teoretycznie byłby ten sam, ale stosunek świata do niego zupełnie inny.

Gdyby istniał tylko jeden człowiek to on byłby najbardziej wartościowym człowiekiem. Byłby jedyny a, więc najbardziej wartościowy. Ludzie wielcy automatycznie są bardziej wartościowi, bo przyczynili się do pchnięcia świata naprzód, rozwijają go.

Sądzę, że wartość (w sensie abstrakcyjnym) jest pojęciem ludzkim i tylko ludzie ustalają coś takiego jak wartość życia, więc od społeczeństwa zależy wartość danego człowieka.

To i ja wtrącę swoje 3 grosze i ze swojej strony podrzucę ciekawy artykuł:
http://www.tezeusz.pl/cms/tz/index.php?id=746
Miłej lektury.

Cholera, piekielnie dobry esej.Mało teraz takich się czyta.

Odbiegając od tematu pozwolę sobie podrzucić jeszcze jeden szkic tego autora: http://www.tezeusz.pl/cms/tz/index.php?id=1335 Indżoj!

Co jest wyznacznikiem wartości człowieka?

Ilość kubków wypitej herbaty.

Każdy człowiek ma własne kryteria, które wynikają z charakteru, wiedzy i światopoglądu. Istnieją też (zmieniające się w czasie i zależne od miejsca) kryteria epoki, kultur, grup. Nie ma tu stałości i obiektywizmu.

przybysz pisze:Ale to zakłada, że każdy musi mieć jakieś mniemanie o sobie. A co o osobach które o sobie nic nie twierdzą. Wariaci, ludzie w śpiączce itp.

Wydaje mi się, że każdy człowiek zachowujący świadomość (nie tzw. "warzywa") coś o sobie twierdzi, jakoś się postrzega, ma obraz swojej osoby. Wariat też.

"Naszą miarą są ludzie którzy mierzą nami swoją wartość." Bardzo dawno znalazłem 'gdzieś tam' takie zdanie. Przemawia do mnie. Można je rozumieć na wiele sposobów, między innymi w taki sposób:
Im bardziej wartościowymi ludźmi się otaczamy tym więcej warci jesteśmy.

Nic nie jest wyznacznikiem wartości człowieka, ponieważ istnienie człowieka jest przypadkowe i bezcelowe. Wszechświat istnieje, co znaczy że wszystkie jego reguły obejmowane przez ludzki umysł są mrzonką. Nic nie powinno istnieć, ani materia, ani energia, po prostu nic.

Bóg pisze:szechświat istnieje, co znaczy że wszystkie jego reguły obejmowane przez ludzki umysł są mrzonką.

No paczPan, a jednak te durne mrzonki działają. Najlepszym dowodem Ty, skrobiący po klawiaturze.

Bóg pisze: Nic nie powinno istnieć, ani materia, ani energia, po prostu nic.

Masz na drugie Kononowisz? :-P Zresztą, poczekasz do śmierci cieplnej Wszechświata i załatwione. Co tam te miliardy lat, zlecą ani się obejrzysz.

Dla mnie wyznacznikiem wartości człowieka jest to do czego on dąży, o czym marzy. Dlatego też każdy jest bezcenny, bo nawet ktoś zły może zmienić dążenia i uczynić wiele dobrego.
Czy jest to jakaś ogólna zasada? Nie, chyba po prostu nie lubię ludzi którzy boją się marzyć, a wartość człowieka określam tym, ile może on z siebie dać innym.