Polski Portal Introwertyków

Inno pisze:Porozumienie dusz.

Myślę, że w moim przypadku, coś na kształt takiego porozumienia musi zaistnieć. To chyba dobre określenie - porozumienie dusz.

Cisza ma sens jeśli wiemy co w danym momencie przeżywa i myśli druga strona, a to jest zwykle możliwe dopiero po odpowiednim poznaniu się.

marc pisze:Cisza nie potrzebuje fundamentów, bo jest pierwotna i naturalna.

Uwielbiam te Twoje autorytatywne tezy z kosmosu

silgar pisze:

marc pisze:Cisza nie potrzebuje fundamentów, bo jest pierwotna i naturalna.

Uwielbiam te Twoje autorytatywne tezy z kosmosu

Nie tylko ty...

Inno pisze:Ja piszę o komfortowej ciszy pełnej porozumienia. Z kimś obcym najpewniej mogłabym mieć ciszę obojętną, znudzoną, nerwową. Takiej ciszy nie lubię i staram się unikać.

Nadajesz niepotrzebnie zjawisku ciszy jakis emocjonalny wydzwiek i charakter. Cisza to cisza.

Inno pisze:Ta "paplanina', jak ją określasz, też jest pierwotna i naturalna, i ma kolosalne znaczenie dla rodzaju ludzkiego. Nie ma w niej nic podrzędnego w stosunku do ciszy.

Z tego, co dzis wiemy czlowiek pojawil sie jednak nieco pozniej, zas przed nim, a takze przed innymi organizmami byla najpewniej cisza. Nie byla to mila, irytujaca, czy zlowroga cisza przed burza, bo to dopiero czlowiek nadaje ocene zjawiskom. Wydaje mi sie to bardzo logiczne.

silgar pisze:Cisza ma sens jeśli wiemy co w danym momencie przeżywa i myśli druga strona, a to jest zwykle możliwe dopiero po odpowiednim poznaniu się.

Jesli doceniasz kogos za to, ze niewiele mowl to doceniasz go wlasnie za to, ze potrafi milczec, a nie za to; ze potrafi mowic. W przeciwnym razie - tzn gdybys docenial go za to, ze potrafi tylko paplac jak nakrecony - przyjaznilbys sie z samymi ekstrawertykami.

marc pisze:

Inno pisze:Ja piszę o komfortowej ciszy pełnej porozumienia. Z kimś obcym najpewniej mogłabym mieć ciszę obojętną, znudzoną, nerwową. Takiej ciszy nie lubię i staram się unikać.

Nadajesz niepotrzebnie zjawisku ciszy jakis emocjonalny wydzwiek i charakter. Cisza to cisza.

Nie.. są różne cisze... cisza przed burzą, ale i po burzy... pierwsza będzie nerwowa i pełna niepokoju, druga ulgi, że to już po... i jest faajnie

marc pisze: Z tego, co dzis wiemy czlowiek pojawil sie jednak nieco pozniej, zas przed nim, a takze przed innymi organizmami byla najpewniej cisza. Nie byla to mila, irytujaca, czy zlowroga cisza przed burza, bo to dopiero czlowiek nadaje ocene zjawiskom. Wydaje mi sie to bardzo logiczne.

Za początek uznaje się wielki wybuch.. wydarzenie o takiej mocy ciche być nie mogło.. a to, że nikt tego nie słyszał nie wyklucza, że było głośno... Późniejsze dalsze zderzenia planet, wybuchy gwiazd.. i co tam ejst... ciągle były wielkie i niewątpliwe głośne zdarzenia.. Od początku jest hałas.. i jest on niezbędny.. bo czym była cisza bez niego?.. anomalią?

marc pisze:

silgar pisze:Cisza ma sens jeśli wiemy co w danym momencie przeżywa i myśli druga strona, a to jest zwykle możliwe dopiero po odpowiednim poznaniu się.

Jesli doceniasz kogos za to, ze niewiele mowl to doceniasz go wlasnie za to, ze potrafi milczec, a nie za to; ze potrafi mowic. W przeciwnym razie - tzn gdybys docenial go za to, ze potrafi tylko paplac jak nakrecony - przyjaznilbys sie z samymi ekstrawertykami.

Nie doceniam nikogo za to, że milczy, czy też mówi... Ważne dla mnie jest to co mówi, czy w inny sposób co wyraża... Ekstrawertycy duużo mówią, acz często bez "treści", co jest dla mnie męczące ... Ja więc doceniam kogoś za treść którą wyraża czy to przez mowę czy milczenie.. Ale ona musi być... acz, to, że kogoś doceniam nie musi oznaczać, że kogoś lubię, czy też, mogę się spotkać... Mogę doceniać fizyków, ich badania.. acz mnie nie interesują...

marc pisze:Nadajesz niepotrzebnie zjawisku ciszy jakis emocjonalny wydzwiek i charakter. Cisza to cisza.

Tu nie chodzi o nadawanie wydźwięku i charakteru, tu chodzi o emocjonalne przeżywanie ciszy.

Inno pisze:Z tego, co dzis wiemy czlowiek pojawil sie jednak nieco pozniej, zas przed nim, a takze przed innymi organizmami byla najpewniej cisza. Nie byla to mila, irytujaca, czy zlowroga cisza przed burza, bo to dopiero czlowiek nadaje ocene zjawiskom. Wydaje mi sie to bardzo logiczne.

Ma się to nijak do tematu, na który rozmawiamy.

Inno pisze:to dopiero czlowiek nadaje ocene zjawiskom

I o tym właśnie rozmawiamy, o naszej ocenie.

Kamil pisze:Nie doceniam nikogo za to, że milczy, czy też mówi...

Do tego bardzo mądrego stwierdzenia dodam jeszcze od siebie, że "paplanina" mimo, iż nie ma treści może mieć sens. Owa paplanina może być nośnikiem emocji. Ciągle piszemy treść, treść, treść... Nie róbmy z siebie robotów...

kamil pisze:Za początek uznaje się wielki wybuch.. wydarzenie o takiej mocy ciche być nie mogło.. a to, że nikt tego nie słyszał nie wyklucza, że było głośno... Późniejsze dalsze zderzenia planet, wybuchy gwiazd.. i co tam ejst... ciągle były wielkie i niewątpliwe głośne zdarzenia.. Od początku jest hałas.. i jest on niezbędny.. bo czym była cisza bez niego?.. anomalią?

A nie wydaje ci sie przypadkiem, ze wszechswiat istnieje dluzej, niz trwal wielki wybuch? generalnie Wielki Wybuch , etc to jedynie teorie, ale fakt jest taki, ze kosmos - poza wspomnianymi przez ciebie i nie-tak-znowu-czestymi wybuchami jest cichy [pomijajac fale radiowe. Mowimy tu o dzwiekach o duzym natezeniu, takich slyszalnych dla czlowieka. Czlowiek fal radiowych nie uslyszy bez ich uprzedniego odebrania, przetworzenia, zdekodowania].

kamil pisze:Nie doceniam nikogo za to, że milczy, czy też mówi... Ważne dla mnie jest to co mówi, czy w inny sposób co wyraża... Ekstrawertycy duużo mówią, acz często bez "treści", co jest dla mnie męczące ... Ja więc doceniam kogoś za treść którą wyraża czy to przez mowę czy milczenie.. Ale ona musi być... acz, to, że kogoś doceniam nie musi oznaczać, że kogoś lubię, czy też, mogę się spotkać... Mogę doceniać fizyków, ich badania.. acz mnie nie interesują...

Przez caly czas mowimy o tym samym. Wspomnialem juz o jakosci, a nie o ilosci.

inno pisze:Tu nie chodzi o nadawanie wydźwięku i charakteru, tu chodzi o emocjonalne przeżywanie ciszy.

Ty ja tak przezywasz, a wiec i ty nadajesz jej taki charakter. Nie jestes cala ludzkoscia, nie jestes tez bezosobowa, czy bezcielesna. Nie mozesz zatem stwierdzic, ze "cisza jest niepokojaca" z punktu widzenia innego, niz tylko i wylacznie twoj. Ktos moze odczuwac to podobnie, co nie oznacza, ze cisza sama w sobie ma jakikolwiek wydzwiek emocjonalny. Zdaje sobie sprawe z tego, ze kobietom trudno jest oddzielic emocje od rozumu [za emocje odpowiada przeciez najstarsza i najwczesniej wyksztalcona czesc mozgu - obecna rowniez u zwierzat, choc wg mnie czlowiek jest zwierzeciem z "logiczna nadbudowka". Platy czolowe odpowiedzialne za myslenie logiczne i szeroko pojety "rozum" zostaly wytworzone nieco pozniej]; ale nie wplatujmy w dyskusje watkow prywatnych ocen emocjonalnych. Punktem wyjscia bylo stwierdzenie bodaj silgara, ze - parafrazuje - "powinno sie wciaz cos mowic, w przeciwnym razie spotkanie nie ma sensu". Dal tym samym do zrozumienia, ze postrzega rozmowe w kategoriach ekstrawertycznych, czyli wspomnianej przeze mnie "paplaniny". Moglem to zle odebrac, choc i silgar mogl sie niejasno i niescisle wyrazic.

inno pisze:

marc pisze:Z tego, co dzis wiemy czlowiek pojawil sie jednak nieco pozniej, zas przed nim, a takze przed innymi organizmami byla najpewniej cisza. Nie byla to mila, irytujaca, czy zlowroga cisza przed burza, bo to dopiero czlowiek nadaje ocene zjawiskom. Wydaje mi sie to bardzo logiczne.

Ma się to nijak do tematu, na który rozmawiamy.

A jednak sie ma i ustosunkowalem sie w temacie wyzej.

inno pisze:I o tym właśnie rozmawiamy, o naszej ocenie.

Nie manipuluj wyrwanymi z kontekstu fragmentami wypowiedzi, bo to bezcelowe. Ten fragment tyczyl sie emocjonalnej oceny ciszy. Mozemy nadac cechy emocjonalne czlowiekowi i jego zachowaniu, ale nie zjawiskom, ktore emocji nie posiadaja - tj np ciszy, burzy, czasowi, przestrzeni.

silgar pisze:Nie doceniam nikogo za to, że milczy, czy też mówi...

Do tego bardzo mądrego stwierdzenia dodam jeszcze od siebie, że "paplanina" mimo, iż nie ma treści może mieć sens. Owa paplanina może być nośnikiem emocji. Ciągle piszemy treść, treść, treść... Nie róbmy z siebie robotów...

Podziwiana przez ciebie konkluzja zostala wyrozniona duzo wczesniej, nawet w innych watkach, gdzie bylo jasno napisane za co naprawde powinno sie doceniac ludzi.

Notorycznie myle silgara z kamilem. Wybacz kolego/panowie ...

marc pisze:Z tego, co dzis wiemy czlowiek pojawil sie jednak nieco pozniej, zas przed nim, a takze przed innymi organizmami byla najpewniej cisza

marc pisze:A nie wydaje ci sie przypadkiem, ze wszechswiat istnieje dluzej, niz trwal wielki wybuch

Najpierw stwierdzasz, że cisza jest naturalna bo była pierwsza, a jak Kamol zauważa pierwszy był wielki wybuch, to już pierwszeństwo nie jest ważne tylko czas trwania.

marc pisze:poza wspomnianymi przez ciebie i nie-tak-znowu-czestymi wybuchami jest cichy [pomijajac fale radiowe.

Nie bardzo wiem co mają fale radiowe do dźwięku...

Cisza sama z siebie żadnych cech emocjonalnych nie ma, to jasne. Tylko że my tu nie piszemy encyklopedii i nie za bardzo interesuje nas definicja tego słowa. Interesują nas związane z nią emocje bo o tym jest ten temat.

silgar pisze:Najpierw stwierdzasz, że cisza jest naturalna bo była pierwsza, a jak Kamol zauważa pierwszy był wielki wybuch, to już pierwszeństwo nie jest ważne tylko czas trwania.

Nie chodzilo o pierwszenstwo, czy jakiekolwiek dualistyczne podejscie a o fakt; ze to cisza we wszechswiecie dominuje i jest bardziej naturalna od halasu, ktorym w kontekscie rozmowy bylo czcze paplanie rozmowcy.

silgar pisze:

marc pisze:poza wspomnianymi przez ciebie i nie-tak-znowu-czestymi wybuchami jest cichy [pomijajac fale radiowe].

Nie bardzo wiem co mają fale radiowe do dźwięku...

To przypatrz sie zdaniu, ktore juz raczyles zacytowac. Nie maja nic. Mowilem o obecnosci dzwieku we wszechswiecie i tego, co dzwiekiem stac by sie moglo, ale nim *nie jest*.

silgar pisze:Cisza sama z siebie żadnych cech emocjonalnych nie ma, to jasne.

Otoz to.

silgar pisze:Tylko że my tu nie piszemy encyklopedii i nie za bardzo interesuje nas definicja tego słowa. Interesują nas związane z nią emocje bo o tym jest ten temat.

Z braku zainteresowania i wlasciwego rozumienia defiinicji, ktorych sie uzywa polaczonego z wymieszaniem kwesti rozumowych z emocjonalnymi wychodzi pojeciowa papka, ktora nie nadaje sie do rozwiazania problemu poruszonego w temacie.

Ej, ej, panowie, jak wkraczamy w wyjaśnienia naukowe to niech przynajmniej będą poprawne. Słyszymy, dzięki temu, że cząsteczki gazu, które tutaj nas otaczają, wprawiane są w drgania i te drgania poruszają kostki w naszych uszach, a mózg wykrywa poruszenia tych kostek i przetwarza to na dźwięki. W przestrzeni kosmicznej zawsze jest cisza, bo nie ma gęstego gazu, który przenosiłby owe drgania. Fale radiowe i dźwięki to dwie zupełnie odmienne rzeczy. Wystarczy wspomnieć tylko, że światło i fala radiowa to to samo tylko o innych częstotliwościach.

W ogóle ta dyskusja o tym, że cisza była pierwsza itd. wydaje mi się bzdurna. To tylko efekt ewolucji, że porozumiewamy się za pomocą dźwięków. Przykładowo, mrówki komunikują się za pomocą substancji chemicznych. Jakby ludzie tak mieli to byście dyskutowali o tym, że pierwszy był brak substancji chemicznych?

zarat pisze:Ej, ej, panowie, jak wkraczamy w wyjaśnienia naukowe to niech przynajmniej będą poprawne. Słyszymy, dzięki temu, że cząsteczki gazu, które tutaj nas otaczają, wprawiane są w drgania i te drgania poruszają kostki w naszych uszach, a mózg wykrywa poruszenia tych kostek i przetwarza to na dźwięki. W przestrzeni kosmicznej zawsze jest cisza, bo nie ma gęstego gazu, który przenosiłby owe drgania. Fale radiowe i dźwięki to dwie zupełnie odmienne rzeczy. Wystarczy wspomnieć tylko, że światło i fala radiowa to to samo tylko o innych częstotliwościach.

W ogóle ta dyskusja o tym, że cisza była pierwsza itd. wydaje mi się bzdurna. To tylko efekt ewolucji, że porozumiewamy się za pomocą dźwięków. Przykładowo, mrówki komunikują się za pomocą substancji chemicznych. Jakby ludzie tak mieli to byście dyskutowali o tym, że pierwszy był brak substancji chemicznych?

Zasadniczo slusznie prawisz, zarat. Jako chyba jedyna osoba odniosles sie w sposob wlasciwy do tematu - sposob nieemocjonalny
Argumentacja zahaczajaca o nauke pojawila sie wlasnie jako reakcja na podawanie przez wspolrozmowcow argumentow emocjonalnych, ktore sa skrajnie subiektywne, podczas gdy staralismy sie chyba ustalic; czy wspolne zainteresowania sa niezbedne do rozmowy/znajomosci ludzi w ogole, nie poszczegolnych jednostek.
Jak dla mnie dalsza dyskusja w tym temacie nie ma sensu. Wg mnie wazne jest to, ze udalo sie odseparowac kwestie zwyklej rozmowy od znajomosci, a co za tym idzie takze i sposob komunikowania sie odpowiedni do poszczegolnych sytuacji.

"Wszechświat ... poza wspomnianymi przez ciebie i nie-tak-znowu-czestymi wybuchami jest cichy [pomijajac fale radiowe]."

Czyli "bez wybuchów i fal radiowych wszechświat jest cichy". Ok od strony formalnej to jest tylko implikacja w jedną stronę. Jednak po co pomijać fale, które ni jak nie są związane z tematem. Większość ludzi zinterpretuje to w taki sposób, że fale radiowe związane są z dźwiękami.

marc pisze:Nie chodzilo o pierwszenstwo, czy jakiekolwiek dualistyczne podejscie a o fakt; ze to cisza we wszechswiecie dominuje i jest bardziej naturalna od halasu, ktorym w kontekscie rozmowy bylo czcze paplanie rozmowcy.

Nom najpierw była naturalna bo przed człowiekiem, inaczej mówiąc pierwsza. Teraz jest naturalne bo jest jej więcej. To też ciekawy wniosek. Czy to, że rasy żółtej na ziemi jest więcej od białej oznacza, że Chińczycy są bardziej naturalni a my to jacyś odszczepieńcy?

hmm... Patrzę na tą rozmowę i widzę, że z dyskusji przeradza się powoli w pseudointeligentną przepychankę słowną, praktycznie brak argumentów, typowy spór o tematyce "kura czy jajko?". Proponuję przeczytać ten temat od początku, a potem przyjrzeć się jaki zrobił się offtop. Nie chcę tutaj nikogo obrazić , ale z dyskusji o zainteresowaniach zdążyliście przejść w dyskusje o ciszy w kosmosie :lol: .
Wg mnie rację(zresztą nie pierwszy raz :wink: ) ma Inno, żeby czuć się dobrze , kiedy następuje cisza, należy najpierw poznać drugą osobę i nawiązać z nią więź emocjonalną. Wtedy to dopiero cisza ma ten wyjątkowy wymiar, nieraz jest lepsza od rozmowy.
Z drugiej strony, jeśli spotykamy kogoś pierwszy raz i zapada cisza, to zwykle jest ona niezręczna i nie chodzi tutaj o to, że pozostaje niezapełniona paplaniną. Po prostu introwertyk w takiej sytuacji zwykle obwinia siebie, że nie potrafi nawiązać znajomości, staje się bardziej spięty, przez co coraz trudniej jest mu rozpocząć jakąkolwiek rozmowę. Zresztą wg mnie ekstrawertyczna paplanina nie jest złym wyjściem, gdy chcemy kogoś poznać, ponieważ daje trochę czasu na rozluźnienie się, oswojenie z rozmówcą i zapomnienie o tym, że zaraz może zapaść jakaś niezręczna cisza. Dla przykładu powiem, że dobry pracodawca podczas rozmowy kwalifikacyjnej, przez pierwsze kilka minut powinien rozmawiać z kandydatem o czymś co nie jest związane z tematem spotkania, tylko po to, żeby go odstresować i rozluźnić, po czym przechodzi do konkretów.

MetalMan pisze:Proponuję przeczytać ten temat od początku, a potem przyjrzeć się jaki zrobił się offtop. Nie chcę tutaj nikogo obrazić , ale z dyskusji o zainteresowaniach zdążyliście przejść w dyskusje o ciszy w kosmosie :lol: .

Gdyby po lewej, po awatarem można byłoby umieścić tekst to napisałbym U MNIE, POD MOIM AWATAREM "pan offtop" :>

EDIT:
Niektórzy opacznie zrozumieli moją wypowiedź...