Cobretti pisze:Mam bardzo podobnie rozje.ane myślenie jak autor tematu.
Dzięki :lol:
W ogóle ostatnio doszedłem do wniosku, że uczciwość to bzdura. Życie nie jest uczciwe i nigdy nie było, jeśli ktoś myśli, że coś znaczy to że jest uczciwy, to jest w błędzie. To nic nie znaczy, bo czy uczciwe jest to, że niektórzy ludzie urodzili się i wychowali w taki sposób, że aby przeżyć muszą kraść, kłamać, manipulować itp? Nie.
Pragnę przetrwać, mieć za co żyć, być bezpieczny i by było mi dobrze. Na drugim miejscu pragnę tego samego dla ludzi przy których jest mi dobrze. Gdy pomagam, to wiem, że nie koniecznie zostanie mi to zwrócone w namacalny sposób, ale możliwe są różne potencjalne korzyści w przyszłości.
Jak ktoś kojarzy enneagram, to pod względem podejścia do zdobywania różnych rzeczy bliżej mi do 6 niż do 3, bo bardziej liczy się dla mnie bezpieczeństwo związane z ich posiadaniem, niż prestiż jaki mi dadzą. Z kolei pod względem pracy bliżej mi do filozofii 3 niż 1, bo liczy się dla mnie efekt, a nie proces. Coś może być zrobione na szybko byleby działało, chyba że ma to dla mnie duże znaczenie, wtedy uruchamia się u mnie to 5kowe rozkminianie jak coś powinno funkcjonować i myślę nad tym długo.
O tym, że bliżej mi do 3 niż 1 świadczy to jak robię zakupy np. miałem chleb droższy w opakowaniu na chleb tańszy i zapłaciłem jak za tańszy, zaoszczędziłem grosze, ale 3kowa satysfakcja z cwaniactwa jest, natomiast 1 by się zadręczała, że splamiła swoją nieskazitelną moralność :lol:
W ogóle nie czuję się z niczym związany, jestem jakiś taki odcięty od wszystkiego. Tobie Cobretti powiem, że to co zrobiłeś i tak nie miało znaczenia, nie wiadomo czy dobrze byś się czuł z tą dziewczyną. Ja kiedyś odrzuciłem zaloty jednej dziewczyny, a potem okazało się, że ona była lesbijką, której wydawało się, że jest hetero. Miała mnóstwo facetów i tylko ja podświadomie wyczułem, że coś z nią nie tak. Teraz zamiast pluć sobie w brodę cieszę się, że pozostała dla mnie jedynie przyjaciółką, a z tamtych frajerów mam do dziś bekę :lol:
)
)