Polski Portal Introwertyków

Siemka. Z moją niesmiałością miałem wiele epizodów. W gimbusie byłem wręcz wstydliwy i zbuntowanie aspołeczny (jakkolwiek to nie brzmi : D) I bylem wielokrotnie zawstydzany tym całym swataniem na siłę, raz wręcz się zamknąłem w sobie i mi się duszno zrobiło (sic!). Wtedy nie miałem pojęcia, że coś takiego, jak intro istnieje. Potem poszedlem dalej i spowaznialem i introwertyzm jak by sam mnie odnalazł. Generalnie w internecie, na czatach, czy jakiś lastefemach jestdosc łatwo znaleźć temat, wykazac sie wiedza i elokwencją i co najważniejsze... NIE CZUĆ SIĘ OCENIANYM. To mnie zawsze najbardziej w kontaktach damsko męskich x). Tak czy inaczej, najciężej jest w realu z tym, że w gruncie rzeczy cała moja elokwencja i wygadanie idzie gdzies w zapomnienie , jak by jej w ogóle nie bylo, i zwykle to '''eee aaaa - masło ?'' choć ostatnio jest postęp. Mysle, ze introwertycy zyja bardziej w swoich głowach niż na zewnątrz, i temu jest im ciężko w podrywie w 4 oczy. Nie przekażesz drugiej osoby wszystkich myśli, zwłaszcza introwerta.

Raczej nie ma takich osób do których chciałabym "zarywać" oraz takich u których wgl. miałabym jakieś szanse z tego rodzaju ludzi, którzy mi się podobają.

Jeżeli chodzi o zaczepianie całkowicie obcych osób które np. na przystanku autobusowym zwróciły, no bądźmy szczerze, wyglądem moją uwagę - to będę tylko się gapić może, ukradkiem. I mieć wewnętrzny zaciesz, że takie istoty są.
A potem już nigdy więcej nie zobaczę tej osoby. Tyle.


e:
A i moja nieśmiałość to wynika ze strachu przed tym bardziej, że... nie będę umiała z tym kimś gadać. Kobiety, faceci - ktoś nie musi mi się nawet podobać, abym czuła się przy tej osobie niebywale skrępowana i nie umiała wydusić z siebie słowa.
Szczególnie z rówieśnikami moimi mam problem, to chyba główny. Czasem dowiaduje się, że się w kimś ponoć durzę, o czym ja nawet nie wiem. Bo tak się dziwnie zachowuje przy kimś. A jak ktoś myśli, że kogoś uczuciem jakimś darzę, choć nie, to wtedy mnie to zaczyna faktycznie trochę, ponownie, krępować.

Ja przeniosłem moją wstydliwość w podrywaniu, do Internetu i tam, na czatach się odnalazłem. I na co podrywam? W sumie na nic, jestem sobą i co ciekawe, dziewczyny które czatują szukają właśnie takich facetów. Rozważnych, szarmanckich i kulturalnych, którzy szanują płeć przeciwną i jakby mogli, to by gwiazdkę z nieba podarowali (czyt. frajerów).

A gdy poznam daną osobę z sieci bliżej, o wiele łatwiej mi się z nią spotkać w realu i gadać choćby o tym, o czym dzień wcześniej pisaliśmy na GG. Takie życie, 21 wieku. Aktualnie spotykam się z jedną z dziewczyn z czatu i od tej pory go nie odwiedziłem. Może jak mnie przysłowiowo "kopnie w dupe", to znowu wejdę na jakiś pokój i poznam nową koleżankę, mimo wszystko na razie wystarczy mi ta i jak dobrze pójdzie, nigdy już ikonki czatu nie kliknę, bo nie będę miał potrzeby

Spotkałeś się w ciemno, czy wiedziałeś jak wygląda przed spotkaniem?

Wymienianie się kontem na facebooku to podstawa ;]

No jasne, po co pytam

SWAT ma rację, dla nieudacznikow i lam zyciowych (wg. spoleczenstwa - introwertyków) to dobre miejsce by przelamać swoje ograniczenia. Gratsy za poznanie i szczęścia homie.

Godlike Snake pisze:SWAT ma rację, dla nieudacznikow i lam zyciowych (wg. spoleczenstwa - introwertyków) to dobre miejsce by przelamać swoje ograniczenia. Gratsy za poznanie i szczęścia homie.

Jeśli działa to znaczy, że to dobry sposób. Podejrzewam, że większość ludzi poznaje się dziś przez internet. Z resztą to sprawa indywidualna.
To że ta metoda wymaga mniej pewności siebie nie znaczy, że trzeba jeździć po ludziach stosujących ją

Tak, owszem, fejsbuki i inne tego typu wynalazki. Źle zrozumiałeś koleżko, nie jeżdżę po Nim, bo bym sam po sobie pojechał, a to byłoby dosyć ironiczne. Miałem na myśli społeczeństwo ekstrawertów. czytaj ze zrozumieniem, bo wyraźnie mu pożyczyłem powodzenia. bez spinki, roślinki.

Żeby było tak jak chciałeś to powinieneś w nawiasie dać 'dla nieudacznikow i lam zyciowych', a nie introwertyków.

Ja się nie spinam, tylko zwracam uwagę.

Ja to odebrałam jako autoironię. Też się uważam za życiową lamę. ;p

No i Akolitka po części załapała podtekst. ; > Punkt dla gryfindoru.

Godlike Snake pisze:No i Akolitka po części załapała podtekst. ; > Punkt dla gryfindoru.

Jak to - "po części"?

Omnom, dobrze, w całości i 10 punktów.

Do dzisiaj nie wiem czy jestem nieśmiały. Wiem że cholernie boję się nowych sytuacji, a to jest jakaś forma nieśmiałości. W każdym razie, osobie takiej jak ja ciężko znaleźć miłość. Jestem osobą typu najpierw więź, a potem starania. Otacza mnie wiele wspaniałych kobiet, ale najwyraźniej nie dla mnie. Ja również materiałem dlań najlepszym nie jestem.

Gdy w końcu poczułem silną więź, czułem niezwykłe błogie ciepło gdy znajdowałem się przy tej osobie i wiedziałem że ona też jakieś tam ciepło czuła, okazało się, że ona już ma swoją miłość. Wiadomo... Trzeba było się wycofać, choć nadal tą więź staram się utrzymywać Bez żadnych większych oczekiwań rzecz jasna. Póki co się rozglądam.