Polski Portal Introwertyków

mumintrollet pisze:hmm..No nie da się ukryć, że im lepiej wygladam, tym lepiej się czuję. Im lepiej się czuję, tym lepiej wyglądam... i nabieram ochoty na przestawanie z gatunkiem ludzkim 8)

Otóż to.

Ja mam za sobą różne fazy w tym względzie :) W gimnazjum/liceum uwielbiałam rockowo - metalowy styl, czerń, glany i tę całą otoczkę, koniecznie chciałam okazywać wszem i wobec swój gust muzyczny oraz maksymalnie odróżnić się od "plastikowych" i "pozbawionych wyrazu" koleżanek :D

A potem stopniowo mi to złagodniało. Zaczęłam czuć większą potrzebę kobiecego wyglądu. Przeprosiłam się z kieckami, zaczęłam zwracać uwagę na makijaż i całą resztę. Nadal jednak zależało mi, żeby zachować widoczny rockowy pazur, choćby w detalach. ;)
Teraz chodzę głównie w spódnicach i to chętnie krótkich (co kiedyś nie mieściłoby mi się w głowie), cenię sobie koszulki z oryginalnymi, graficznymi nadrukami, mam dużo większą tolerancję i świadomość kolorystyczną niż kiedyś. Rzadko już noszę czerń od góry do dołu, natomiast lubię ją kontrastowo zestawiać oraz nosić skórzane i skóropodobne dodatki.

Ogólnie estetka ze mnie, lubię zwracać uwagę na pozorne drobiazgi, dbać o odpowiednie połączenia kolorystyczne. No i z zasady nie wychodzę z domu w wersji "byle jak", bo źle bym się czuła. Nie wyjdę nawet po chleb bez lekkiego makijażu, cóż. ;) Taki typ. Poza tym zwyczajnie lubię widzieć aprobatę otoczenia i sama się sobie (w miarę) podobać.
Czy własna atrakcyjność fizyczna ma dla mnie znaczenie - jak widać, tak.

ultramaryna pisze:Poza tym zwyczajnie lubię widzieć aprobatę otoczenia

A co jest dla ciebie ważniejsze - opinia otoczenia, czy wewnętrzne odczucia? Jak by wyglądało twoje samopoczucie, gdybyś była przekonana, że wyglądasz atrakcyjnie, ale ktoś by jednak skrytykował twój wygląd? Dopuszczasz w ogóle krytykę? Pytam, bo jestem zadziornym sukinsynem i lubię się wybijać z kółeczek wzajemnej adoracji. I w związku z tym zauważyłem jak łatwo jest pewien rodzaj kobiet, przyzwyczajony do często bezpodstawnych komplementów (broń Boże nie insynuuję niczego w twoją stronę) wyprowadzić z równowagi właśnie choćby drobną krytyką.

highwind pisze: A co jest dla ciebie ważniejsze - opinia otoczenia, czy wewnętrzne odczucia?

To się wzajemnie dopełnia. Byle zdrowo, z dystansem do tego podchodzić - i do siebie, i do zdania innych.
Jedno jest pewne: jeżeli staram się dobrze wyglądać i sama jestem z siebie w miarę (bo ogólnie mam do siebie dużo "ale") zadowolona, to zwyczajnie lepiej się czuję i to też widać.

highwind pisze: Jak by wyglądało twoje samopoczucie, gdybyś była przekonana, że wyglądasz atrakcyjnie, ale ktoś by jednak skrytykował twój wygląd? Dopuszczasz w ogóle krytykę?

Pewnie, że dopuszczam, a konstruktywną krytykę wręcz cenię. Nie mam nic przeciwko, żeby ktoś mi powiedział, że coś jest nie tak (albo że nie jestem w jego typie, choć żadna ze mnie podrywaczka :D), byle z wyczuciem. Wszystko zresztą zależy od konkretnej sytuacji.
Poza tym w życiu nie przyszłoby mi na myśl, że się wszystkim podobam, spokojna głowa. ;)

highwind pisze: Pytam, bo jestem zadziornym sukinsynem i lubię się wybijać z kółeczek wzajemnej adoracji.

No i słuszne podejście.

ultramaryna pisze:Ja mam za sobą różne fazy w tym względzie W gimnazjum/liceum uwielbiałam rockowo - metalowy styl, czerń, glany i tę całą otoczkę, koniecznie chciałam okazywać wszem i wobec swój gust muzyczny oraz maksymalnie odróżnić się od "plastikowych" i "pozbawionych wyrazu" koleżanek

A potem stopniowo mi to złagodniało. Zaczęłam czuć większą potrzebę kobiecego wyglądu. Przeprosiłam się z kieckami, zaczęłam zwracać uwagę na makijaż i całą resztę. Nadal jednak zależało mi, żeby zachować widoczny rockowy pazur, choćby w detalach.

Utożsamiam się w stu procentach. Obecnie jestem na etapie poszukiwania własnego stylu, co oczywiście skutkuje wieloma wpadkami, ale myślę, że jestem na dobrej drodze;)

ultramaryna pisze:Nie wyjdę nawet po chleb bez lekkiego makijażu, cóż.

Mnie się zdarza, ale nie patrzę wtedy nikomu w oczy, pomykam szybciutko i jeszcze szybciej wracam do domu Nie, żebym się aż tak źle czuła we własnej skórze, ale po co ludzi straszyć

Nie przywiązuje uwagi do wyglądu. Moda nie ma dla mnie znaczenia. Ubiór: jeans, t-shirt, bluza.
Jestem jednak charakterystyczny: wysoki, szczuoły, szatyn, włosy proste, do ramion, całkiem atrakcyjny + po lewej drugi taki sam. Zwracamy na siebię uwagę. Ostatnio byłem w Krakowie i na Wawelu koleżanka powiedziała, że to ja z bratem jesteśmy tam największą atrakcją. Robię dobre wrażenie wśród płci przeciwnej, gdybym jeszcze umiał dobrze z tego korzystać...

Do autora posta wyżej: lepiej być nieśmiałym atrakcyjnym, niż atrakcyjnym narcyzem, który bawi się dziewczynami.

Też lubię sukienki, w kwiatki, koronkowe ale nie za krótkie(: Noszę je codziennie i zajmują znaczną część szafy, jakoś już od LO polubiłam taki styl i spodnie ubieram tylko do koszulek z wilkami. Ubolewam nad tym, że tak mało dziewczyn chodzi w sukienkach...szkoda, szkoda(: Mam tatuaż w widocznym miejscu, który też w pewien sposób wpływa na mój image.
Moim skromnym zdaniem facet powinien odznaczać się hmm modową nonszalancją, mężczyźni zawsze wyglądają dobrze w czarnym i kolorach ziemi(:

Ja generalnie rzecz biorąc lubię jak dziewczyny mają czysty, rasowy wygląd.

Phoebe pisze:mężczyźni zawsze wyglądają dobrze w czarnym

Się zgadzam.

Sorrow pisze:dziewczyny mają czysty, rasowy wygląd.

?

Inno pisze:

Sorrow pisze:dziewczyny mają czysty, rasowy wygląd.

?

W przeciwieństwie do np. wyglądu kulturalnego, modnego albo plemiennego. Źródłem ideału wyglądu ciała nie są w tym przypadku zmieniające się mody dyktujące np. wstrzykiwanie sobie farby pod skórę, wbijanie kawałków metalu w ciało, rozsmarowywanie farby po ciele, usuwanie cech płciowych, itp. ale wygląd zdrowej, czystej osobniczki wynikający z jej kodu genetycznego.

mają czysty, rasowy wygląd.

Zabrzmiało jak opis klaczy na aukcji.
Sorrow, co ty ostatnimi czasami czytasz za artykuły, że zaczynasz wszystko do rasy sprowadzać? Pytam ja - rasista.

Phoebe pisze: Ubolewam nad tym, że tak mało dziewczyn chodzi w sukienkach...szkoda, szkoda(:

Też nad tym ubolewam. Sukienka to przecież artefakt dający +10 do aparycji. Szkoda że tak niewiele pań podziela te spostrzeżenia :wink: .

Inno pisze:

Phoebe pisze: mężczyźni zawsze wyglądają dobrze w czarnym

Się zgadzam.

No proszę. Ja ostatnio dostałem na urodziny czarną kurtkę (wybierała siostra z mamą) i jak pierwszy raz zobaczyłem się w niej w lustrze, to pomyślałem sobie "no nie, teraz to wyglądam jak rasowy włamywacz, więc jak kobiety uciekały ode mnie wcześniej, tak teraz będą uciekać jeszcze bardziej" . Także mam nadzieję, że Wasza opinia należy do tych z gatunku "powszechnych" .

Difane pisze:

Phoebe pisze: Ubolewam nad tym, że tak mało dziewczyn chodzi w sukienkach...szkoda, szkoda(:

Też nad tym ubolewam. Sukienka to przecież artefakt dający +10 do aparycji. Szkoda że tak niewiele pań podziela te spostrzeżenia :wink: .

Przyłączam się do ubolewających z tego faktu

Difane pisze:

Phoebe pisze: Ubolewam nad tym, że tak mało dziewczyn chodzi w sukienkach...szkoda, szkoda(:

Też nad tym ubolewam. Sukienka to przecież artefakt dający +10 do aparycji. Szkoda że tak niewiele pań podziela te spostrzeżenia :wink: .

O właśnie. Zawsze byłem zdania, że sukienki/spódnice są dla pań, a spodnie dla panów.

Phoebe pisze:mężczyźni zawsze wyglądają dobrze w czarnym

Fajnie, że są dziewczyny, które tak uważają .

Dla mnie wygląd się nie liczy, wystarczy że ona będzie ładna

highwind pisze:

mają czysty, rasowy wygląd.

Zabrzmiało jak opis klaczy na aukcji.
Sorrow, co ty ostatnimi czasami czytasz za artykuły, że zaczynasz wszystko do rasy sprowadzać? Pytam ja - rasista.

http://www.rdos.net/eng/asperger.htm
http://www.koanicsoul.com/blog/reading- ... -the-soul/

Generalnie ostatnio mnie fascynuje temat domieszki neandertalskiej u współczesnego człowieka.

Ale jeśli chodzi o ten temat, to ogólnie takie zabezpieczenie przed modą, przed tymczasowością, przed wynaturzeniem. Nie podoba mi się, że np. magazyny o modzie dyktują jaki ma być wygląd człowieka.