Kosa13 pisze: 28 wrz 2022, 14:54
Zawsze staram się dystansować od takich stwierdzeń "w dzisiejszych czasach", "kiedyś", "wśród nas", itp. Czasy są różne, wiadomo, ale potrzeby zawsze były te same. Kwestia dostania się do nich, ujawnienia, otworzenia na innych. Mówię tu o tych potrzebach realizowanych przy pomocy innych ludzi: akceptacja, szacunek, zrozumienie, miłość, itp.
Zasadniczo się zgadzam, ale od każdej reguły są wyjątki. Żeby stworzyć głębszą relację to trzeba mieć na to czas.
A obecnie ludzie mają go znacznie mniej na prywatne kontakty niż to było w PRL`u.
Wtedy szło się do pracy na 8h, a potem było wolne, a teraz ludzie siedzą w robocie znacznie dłużej, biorą do domu jeszcze coś, chodzą na różne kursy itd. Robią karierę. W PRL`u karierowicze byli w pogardzie.
Podobnie i młodzież w szkole. Mało tego, że chodzą pilnie na lekcje, to potem jeszcze na dodatkowe zajęcia, no i cała fura prac domowych.
A ja do szkoły w PRL`u to tak w kratkę. Prac domowych to już wcale, bo i po co. A zajęć dodatkowych zero.
Za to było podwórko
, spotykanie się po domach, liczne romanse.
I człowiek się rozwijał, uczył się prawdziwego życia i dzięki temu mógł z czasem wejść w głębsze relacje, bo rozwinął pewne obszary mózgu, których w szkole, na zajęciach dodatkowych i pracach domowych z całą pewnością się nie rozwinie.
Oczywiście i dziś można znaleźć ludzi do gadania na poważne tematy, ale prawdopodobieństwo tego jest znacznie mniejsze, a wyzwanie dużo większe.
I tak, teraz chcę i mam potrzebę spotykania się z ludźmi
To na pewno nie masz schizoidalnego zaburzenia osobowości. To można wykreślić.
A teraz o MBTI, które jak najbardziej wiąże się z poruszanym tu tematem depresji. Ten system typowania bazuje na teorii C. G. Junga. Również na niej oparta jest psychoterapia jungowska, raczej w Polsce mało popularna. Kiedyś przeczytałem na jej temat nawet książkę. I jeszcze kilka pozycji C. G. Junga. Określenie funkcji kognitywnych może pomóc w identyfikacji konfliktów wewnętrznych.
Najciekawszy to jest dla mnie ten pomarańczowy wykres, który przedstawia Twój typ. Masz bardzo dużo Ti, Ni oraz Fe
Będzie u Ciebie zachodził konflikt między introwertycznym myśleniem(Ti), a ekstrawertycznymi uczuciami(Fe). Z testu wychodzi, że oba są jednakowo silne. Ilustracją tego konfliktu może być Twoja wypowiedź.
Czasami jest tak, że się cieszę na temat zbliżającego się spotkania, spotykamy się, jakaś gadka szmatka, bla bla, a ja w środku czuję pustkę. Jakby przestało mi zależeć nagle. Że jak przychodzi co do czego, to nie czuję nic z jakiegoś powodu... Niby jestem wyluzowany, niby jest wszystko git, a nie jest. Jestem jakby nieobecny, obok.
To takie jungowskie spojrzenie na Twój główny problem.
Teoretycznie mógłbyś być INTP, ISTP, INFJ, INTJ, ENFJ, ESFJ. Ale tak naprawdę do żadnego z 16 typów nie będziesz pasował. Potrzebny by był specjalny typ dla Ciebie skrojony na miarę.
Choć bardziej by pasował INFJ niż INTP. INTP nie ma wcale Ni, której u Ciebie jest bardzo dużo.
No, ale to tylko test, który nie zawsze prawdę powie.
Natomiast z moich obserwacji tego co piszesz to masz dużo cech ekstrawertycznych i test to potwierdził. Choć z testu wychodzi najwięcej INTP, bo komputer tak wyliczył. No, ale człowiek to nie maszyna i takie wyliczenia nie zawsze się sprawdzają w ludzkiej rzeczywistości.
Ja też mam sporo cech ekstrawertycznych, choć jestem introwertykiem ISTP I też mam sporo Fe, choć nie tak dużo jak u Ciebie.
Dzięki za pw, zabieram się do czytania.
".
. Nawet pustelnicy identyfikują się jako grupa reprezentująca ludzi samotnie żyjących. I tak, teraz chcę i mam potrzebę spotykania się z ludźmi. Czasami jest tak, że się cieszę na temat zbliżającego się spotkania, spotykamy się, jakaś gadka szmatka, bla bla, a ja w środku czuję pustkę. Jakby przestało mi zależeć nagle. Że jak przychodzi co do czego, to nie czuję nic z jakiegoś powodu... Niby jestem wyluzowany, niby jest wszystko git, a nie jest. Jestem jakby nieobecny, obok. Tak samo było podczas spotkań z tą wcześniej wspomnianą dziewczyną btw... tak jakbyś rozpakowywał prezent i już wiesz, że będzie coś super, bo ładnie zapakowany i duży, a się okazuje, że jest pusty.
