Polski Portal Introwertyków

Difane pisze:Prawdziwym szczytem szczytów znienawidzonych przeze mnie animacji był kreskówkowy serial "Happy Tree Friends". Do dziś nie wiem co musiał mieć pod kopułą autor tej bajki, skoro przyozdobił tak sympatyczne stworki w tak brutalne skłonności. Tego się po prostu nie dało oglądać . Ale co ciekawe bardzo podobał mi się np. "Jackass",

To u mnie dokładnie na odwrót. "Happy Tree Friends" oglądałam z przyjemnością, a na to co chłopaki wyprawiły w "Jackassie", nie mogłam patrzeć, może dlatego, że takie realistyczne i sobie tylko myślałam "auć, auć, auuaa".

Kiedyś miałam tendencję do odmóżdżania się w towarzystwie. I wtedy wszystko było fajnie i śmiesznie, ja w sumie nie miałam nic przeciwko bycia w (mniej więcej) centrum uwagi. Jakieś głupkowate żarciki, na poziomie dość niskim. Ale wszyscy się śmiali - więc było ok. Z czasem to mi zanikło, i teraz zdarza mi się walnąć jakimś żartem, który aż razi swoją nieśmiesznością. A naprawdę pożartować mogę tylko z ludźmi, których znam od dłuższego czasu. Nie wiem skąd mi się to wzięło.

Zarówno Happy Tree Friends jak i Jackass mi się podobało, chociaż patrzyłam na to z pewną dozą "aua" jak Inno.

A odmóżdżać się zawsze wolę z kimś inteligentnym, w wykonaniu takiej osoby najdurniejsze żarty brzmią jakoś tak bardziej... z klasą

Moje poczucie humoru jest bardzo rozwinięte, uważam, że nie ma rzeczy, z której nie można/nie powinno się śmiać.
Ponadto słynę z tego, że opowiadam dowcipy, z których tylko ja się śmieję :lol: . Pozwolę sobie podać przykład:

Wchodzi twierdzenie do baru i zamawia piwo, a barman do niego:
- a dowodzik jest?
- nie potrzebuję, jestem aksjomatem.

Spatsi pisze:Wchodzi twierdzenie do baru i zamawia piwo, a barman do niego:
- a dowodzik jest?
- nie potrzebuję, jestem aksjomatem.

Widocznie nie każdy wie co to aksjomat :wink:

kosmonauta80 pisze: Widocznie nie każdy wie co to aksjomat :wink:

Niestety. Często zapominam, że nie każdy lubi matmę tak jak ja.

Spatsi pisze: Niestety. Często zapominam, że nie każdy lubi matmę tak jak ja.

Niestety mało ludzi lubi matmę. A to jeden z moich ulubionych przedmiotów w szkole i na studiach.

A co do poczucia humoru to myślę, że mam dobre. Z żartami to tak jest, że zależy do kogo się je kieruje. Kiedyś dookoła mnie były osoby (że tak powiem) dość płytkie umysłowo i naprawdę nie czaiły moich żartów. Nie żebym się teraz jakoś dowartościowywał, ale np. teraz, gdy mam bardzo inteligentnych znajomych, moje żarty są rozumiane no i jest śmiesznie .
Nie mam pamięci do dowcipów, ale potrafię na poczekaniu coś śmiesznego wymyślić. Coś co nawiązuje do jakiejś sytuacji, która się stała przed chwilą itp.

Kosa13 pisze:Kiedyś spotkałem się ze stwierdzeniem w stylu: nie ważne czy ktos powie cos smiesznego, wazne KTO to powie.
Co o tym sądzicie? Macie dobre poczucie humoru?

Tak, uważam że ważne jest kto i jak (co jest automatycznie związane z "kto") opowiada anegdotkę, skecz, dowcip, itp. Nie wyobrażam sobie, żeby ktokolwiek mógł zastąpić Andrzeja Poniedzielskiego, George Carlina czy ekipę Monty Pythona. Czy mam dobre poczucie humoru? Chyba tak, potrafię się pośmiać wśród znajomych z pracy, np. nagle porównać jakikolwiek biały proszek do wiadomo czego, ale tak żeby nikt od razu się nie skapnął... taki tam "codzienny pracowy komizm sytuacyjny". A highwind dobrze mówi - trenuj Kosa13, ale na tym, z czego sam lubisz się śmiać.

Jak dla mnie nie ważne jak kto tylko JAK ktoś to opowiada. Po prostu niektórzy mają do tego pewne predyspozycje. Ton głosu, mimika, pewna gestykulacja ...

Mnie osobiście śmieszy bardzo dużo rzeczy, nawet zupełnie nie śmiesznych ale które po jakimś łańcuchu skojarzeń prowadzą mnie do śmiesznych konkluzji. Nawet kiepskie żarty mogą mnie rozśmieszyć z powodu wprowadzanie jakiejś zawartej w nich idei do mojego własnego konceptu świata.
Ja z moim głosem i fizjonomią w opowiadaniu żartów przypominam wspomnianego Poniedzielskiego. Lubie tak inteligentny humor jak i zupełnie rynsztokowy oparty na wstawieniu 'Kurwa' w odpowiednio nieoczekiwanym miejscu. Nie mam problemów z żartowania na temat poważnych spraw. Nawet poważnych dla mnie samego, więc moje żarty często nie odzwierciedlają moich poglądów. Bardzo sobie cenie takie nieodpowiednie żarty które dla większości ludzi są bardzo dziwne/obrzydliwe (tak zwane Party Cruchers)

Po skrócie:



Mało mówię. A jak dużo mówię, to na ogół dość płynnie i szybko potrafię narzekać na ludzką głupotę czy materializm, czy jeszcze inne zło i "zasady" panujące na świecie, które staram się pojąć. Ludzi chyba to śmieszy. Jest coś w rodzaju "haha wiem, że nie powinnam się śmiać, ale lubię słuchać jak marudzisz". o-o
Tylko nie uznaje tego sposobu "rozbawiania widowni" za jakikolwiek mój talent. Nie mówię tego, aby robić jakiś teatr zwyczajnie niektóre sytuacje nawet taką niemowę jak ja zmuszają do wyrażenia swojego protestu.
I sarkazm. Nie jestem wredna, ale chyba jednak wiem też co to riposta w ładnym stylu. To przynajmniej wiem.

Jak ktoś oglądał serial ( kreskówkę ) Daria, to jestem taką Darią.

Jak już nie marudzę, i czuję się dość swobodnie w środowisku, to też jestem raczej nawet za osobę z poczuciem humoru uznawana. Hm. Ciekawe, jak się zastanowiłam, to nawet tak jest. Ale rzadko kiedy czuję się przy kimś swobodniej.

Nie każdemu musimy 'pasować' naszym poczuciem humoru. Wszystko od ludzi zależy, już tyle razy to tu mówiłam, od otoczenia.
Z jedną osobą mogę się śmiać z czegoś niemiłosiernie a osoba z boku patrzy na nas jak na wariatki, bo wgl. nie załapała do czego dany tekst nawiązywał.
Zdarza się. Ludzie nie mają pojęcia o co mi chodziło, dane zdanie brzmi dla nich jak jakiś absurd, a potem weź takiemu tłumacz, że to było np. do tej książki.

Kiedyś spotkałem się ze stwierdzeniem w stylu: nie ważne czy ktos powie cos smiesznego, wazne KTO to powie.
Co o tym sądzicie? Macie dobre poczucie humoru?

Tak, dokładnie. Nie chodzi tu nawet o to, czy ktoś UMIE czy nie opowiadać kawały. Chodzi o jakby durną 'rangę' w pewnych grupkach ludzi. Przykład na smarkaczach: nie lubiana osoba, w odpowiedzi na jakiś kawał, może dostać w odpowiedzi hejterski wzrok z pogardą, i "myślisz, że jesteś śmieszny/a?". A osoba druga, lubiana powie to samo, albo i coś totalnie durnego, wręcz dennego i wszyscy się śmieją. To nie idzie tylko o poczucie humoru. Kretyn z z dużą pewnością siebie, z totalnie wyjętymi z **** poglądami na coś, dostanie 'więcej głosów' niż taki szary człowiek, wyrażający się nawet do rzeczy ale pozbawiony siły przebicia. Wtedy z najbardziej rozsądnych argumentów ludzie drwią, umniejszając ich wartość ( i dlatego świat jest jaki jest, bo dajemy dość do władzy bezmózgom którzy potrafią manipulować tym stadem durnych owieczek, którym w odpowiedni sposób i za pomocą odpowiedniego pokazu można wmówić wszystko ).

Odnośnie tego tematu zapytam Was:
Czy ten filmik Was śmieszy? http://youtu.be/CzB6TMovQGs

arbuz25 pisze:Odnośnie tego tematu zapytam Was:
Czy ten filmik Was śmieszy? http://youtu.be/CzB6TMovQGs

Nie. Nie, w ogóle. Brr. : P

Mnie śmieszy to: czyli prawie nikt nie ogarnia.
http://www.youtube.com/watch?v=6lz3lAd2nGQ

Czy ten filmik Was śmieszy?

7 sekunda -> straszne zażenowanie, chcę wyłączyć
22 sekunda -> przełączam pół minuty dalej zobaczyć czy coś się zmieni
62 sekunda -> przełączam
110 sekunda -> wyłączam, jedyna refleksja jaka się nasuwa

Powinny być kary za zaśmiecanie internetu.

Mnie śmieszy to: czyli prawie nikt nie ogarnia.

Eee, o co kaman ? Coś z Grą o Tron ? Bo tam było coś o "Pieśni lodu i ognia" ? Tylko słyszałem, nie oglądam TV.

Mnie śmieszy to: czyli prawie nikt nie ogarnia.

Eee, o co kaman ? Coś z Grą o Tron ? Bo tam było coś o "Pieśni lodu i ognia" ? Tylko słyszałem, nie oglądam TV.

No właśnie.
To bardziej do książki, bo w serialu nie było e... motywu złotej ręki? To właśnie jest przykład sytuacji z książki, której nikt nie "łapie".

TV też nie oglądam.
Tylko w internetach.

No w książce bardzo często jest ten motyw

Ja mam typowo czarne poczuciw humoru, kontrowersyjne, sadystyczne i brutalne, nie polecam przebywać w moim towarzystwie, jeśli się mnie naprawdę zna.