Polski Portal Introwertyków

qb pisze:Ostatnio obejrzałem Incepcje, bardzo przyjemny film ale nie wybitny Generalnie fajny motyw, ale widać wyraźnie holywoodzką manierę.

- O czym jest Incepcja?
- No wiesz... to taki film, gdzie przez połowę seansu samochód spada z mostu do rzeki, ale i tak ci się podoba.

Mam podobne zdanie. Fajnie się oglądało ale nic szczególnego. Poza tym miała podobny problem co Matrix. Mogli robić co chcieli, byli w końcu we śnie, a wybrali uganianie się z pistoletami po śnieżnych zaspach
I nie rozumiem ludzi, którzy się w Incepcji zgubili, a później oglądali po dwa, trzy razy, żeby zrozumieć o co chodzi.

Agata pisze: I nie rozumiem ludzi, którzy się w Incepcji zgubili, a później oglądali po dwa, trzy razy, żeby zrozumieć o co chodzi.

Spotkałem się z podobnymi opiniami przed obejrzeniem ale po w ogóle o tym nie myślałem, tam jest wszystko podane na tacy, nie wiem nad czym się można by zastanawiać po obejrzeniu.
Z resztą podobnie jak ludzie ( głównie w stanach) zaczynali strasznie protestować przeciwko niszczeniu natury po obejrzeniu Avatara, który swoją droga jest słaby.

A widział ktoś "Valhalla Rising" reżyserii Refna? To jest film przez duże F. Niesamowity klimat i atmosfera, piękne krajobrazy - miód po prostu.

Mam z kinem tak samo jak z książkami, tzn. szukam produkcji z różnych dziwnych miejsc.
Od kiedy wyrobiłam sobie odporność na odrobinę kiczu i absurd, to lubię wariackie kino bałkańskie. Ale ono jest całkowicie nieintrowertyczne. :wink:



No i polecam cudowne Ale Kino.

Pola pisze:A Cienistą Dolinę widziałaś? Ja widziałam kilka razy. Nie dość, że uwielbiam książki C.S. Lewisa, to jeszcze ten film!! Piękny, zabawny, wzruszający, trochę filozoficzny, o bólu, cierpieniu, lęku i miłości. Takie właśnie filmy lubię

Widziałam, choć już dość dawno. Pamiętam, że mi się podobał, dodatkowo mam słabość do aktora, który grał studenta kradnącego książki i śpiącego na zajęciach .

Ja nie przepadam za filmami, zdecydowanie wole książki, a do kina to tylko co najwyżej na kreskówki [choć od czasu Shreka wszystkie są oparte na tej samej zasadzie, nudzi mnie to ], ale nie o tym chciałam.
Obejrzałam kiedyś jeden film z polecenia pewnej pani magister, byłam nie do końca przekonana, ponieważ film jest oparty na książce. Zawsze uważałam, że film może być tylko marnym odzwierciedleniem tego co chciał przekazać pisarz, ale nie tym razem. To jest chyba jedyny film, który według mnie, zyskał miano lepszego od książki.
Chodzi mi o "Przekleństwa niewinności" z '99 Sofii Coppoli. Niesamowity dramat psychologiczny [wydaje mi się dosyć mocno introwertyczny]
Ostrzegam, film może rysować psychikę, a najlepsze w nim jest to, że przez tydzień po obejrzeniu człowiek podświadomie szuka przyczyny postępowania bohaterów i coś mu nie daje spokoju.

a ja sobie wczoraj obejżałem The Expendables, ze Stallonem,Arnoldem i Willisem,dobry film,dobra akcja i super obsada,oczywiscie dla tego kto akcje lubi

leonidas pisze:a ja sobie wczoraj obejżałem The Expendables, ze Stallonem,Arnoldem i Willisem,dobry film,dobra akcja i super obsada,oczywiscie dla tego kto akcje lubi

Pomimo, że to film akcji, ma moim zdaniem zadatki na komedie.
-Co robisz?
-Co on robi?
-Wiesza pirata.

Strzał ostrzegawczy... pół gościa nie ma.

Swoją drogą, ja obejrzałem ostatnio Death Race 2. Równie świetna co jedynka, ale koniec... Akcja urywa się i nie pokazują etapu trzeciego.

P.S. Zapomniałeś o Li i Stathamie, a to też dobrzy aktorzy.

"Między słowami."
O tym, że ludzie już całkiem powariowali. And it's official.

Bardzo polecam.

Ausencia pisze:"Między słowami."
O tym, że ludzie już całkiem powariowali.

???
Wyjaśnisz? Bo nie rozumiem, co masz na myśli.

Też oglądała, świetny jest. Szkoda, że Coppola skopała swój następny film o Marii Antoninie, mogła coś głębszego stworzyć. Aczkolwiek wizualnie był całkiem uroczy.

Inno pisze:

Ausencia pisze:"Między słowami."
O tym, że ludzie już całkiem powariowali.

???
Wyjaśnisz? Bo nie rozumiem, co masz na myśli.

Taka głęboka refleksja po filmie mnie naszła, że aż musiałam się z Wami podzielić.

Cały ten świat. Plastikowe dziewczynki w cukierkowych sukienkach do połowy pośladków. Możliwie najbardziej pusty wyraz twarzy i najszerszy uśmiech. Najlepiej botoks w wieku 19 lat. Pozorne zainteresowanie:" Jak się masz?" I niezależnie od odpowiedzi, zawsze ta sama riposta: "Super. Baw się dobrze!" Ogromne miasto, w którym ludzie sobie żyją niby razem, a jednak tak naprawde wszyscy są potwornie samotni. Inteligentne bilbordy na trzystu piętrowych, oszklonych budynkach. Świecące reklamy, hałas, hałas, hałas. I gotowy super-produkt na każde skinienie. Codziennie nowy, doskonalszy. Masz zachciankę? To wspaniale, wszystko pod ręką. Słowa bez znaczenia, im mniej znaczenia tym lepiej. Byle szybko, ładnie i bezmyślnie.
Czasem myślę, że to właśnie jest antyutopia.

W "Między słowami" wszystko to potęguje atmosfera Tokio. Nie wiem, czy przerysowana, ale nawet jeśli, to pewnie za kilka lat stanie się rzeczywistością. I ta dwójka, która się wszystkiemu przygląda, nic, absolutnie nic nie rozumiejąc.

Film mnie przytłoczył.

Ausencia pisze:Film mnie przytłoczył.

Właśnie widzę. Ciekawe, że ja inaczej go odebrałam, skupiłam się na innych aspektach.

Ausencia pisze:Ogromne miasto, w którym ludzie sobie żyją niby razem, a jednak tak naprawde wszyscy są potwornie samotni.

Skąd wzięłaś tych wszystkich? Samotność mamy tu tylko dwójki ludzi, o innych nie posiadamy takich informacji.
Zresztą całe to miasto, jego atmosfera, pokazane są przez subiektywne spojrzenie dwójki zagubionych w nierozumianym sobie środowisku ludzi, ludzi, którzy czują się osamotnieni i nierozumiani nawet wśród/przez swoich bliskich (chłopak, żona) - i tu myślę, że leży główny powód; i do tego czują, że utknęli w ślepej uliczce własnego życia. Dwie zagubione, smutne dusze w obcym, totalnie abstrakcyjnym dla siebie świecie. To nie znaczy, że obiektywnie miasto takie jest.

Ausencia pisze:Masz zachciankę? To wspaniale, wszystko pod ręką.

Mnie tam się coś takiego podoba, bardzo wygodne.

-mikamves- pisze:Powinnaś obejrzeć zdecydowanie (no chyba, że nie chcesz się przygnębiać) film który polecił w poście powyżej czyli "Wkraczając w pustkę". Tam to jest dopiero przedstawiona rewelacyjnie atmosfera neonowego Tokio, oraz życie młodych ludzi pełne bólu i samotności. Po za tym film jest fantastyczny pod względem audiowizualnym. Takich ujęć kamery nigdzie dotychczas nie widziałem. Nie dość, że świetnie poprowadzone (nie wiem jak oni to zrobili, to muszą być chyba CGI) to jeszcze bardzo długie (jedno chyba trwa ok 30 min.), bez cięć (albo sprawiają takie wrażenie).
Może Cię zainteresuje? Ale jak ktoś nie lubi obejrzeć od czasu do czasu ciężkich filmów, to niech omija szerokim łukiem.

Dzięki, zastanawiałam się, czy go objerzeć. Teraz widzę, że warto.
Przygnębiające filmy zwykle są najlepsze.

Inno - najlepszy dowód na to, że różnimy się bardziej niż nam się wydawało.

Ausencia pisze:Inno - najlepszy dowód na to, że różnimy się bardziej niż nam się wydawało.

Też znaczące jest, w jakim nastroju się ogląda film. Jak ma się doła i świat boli, a film dotyka trudnych emocji, to można przeżyć katharsis.

Większość filmów Kevina Smitha, Marka Koterskiego i mniejszą część filmów Luca Bessona
Dodatkowo filmy Kazimierza Kutza szczególnie te dotyczące Śląska.

CDN.