Polski Portal Introwertyków

Mam przyrodnią siostrę, starszą o 9 lat, ale wychowywałyśmy się oddzielnie (mieszkamy jakieś 300 km od siebie), więc to trochę tak jakbym była jedynaczką Poza tym do 6 roku życia (dopóki nie poszłam do zerówki) w zasadzie nie miałam kontaktu z rówieśnikami, ponieważ nie chodziłam do przedszkola, a jak starzy byli w pracy to ja siedziałam u dziadków. Myślę, że te dwa czynniki w 100 % zadecydowały o moim introwertyzmie

Mam dwie rodzone, młodsze siostry. Jedna młodsza o 3 lata, druga o 12 lat. Obie ekstrawertyczne, ale dogadujemy się dobrze. Także raczej nie miałem warunków do wykształcenia u siebie cech introwertycznych, ale się udało. :wink:

Jat pisze:Także raczej nie miałem warunków do wykształcenia u siebie cech introwertycznych, ale się udało. :wink:

W zasadzie jakąkolwiek sytuację można podciągnąć pod odpowiednie "warunki" . Jedynacy - bo byli sami i się przyzwyczaili do samotności i nie są przyzwyczajeni do towarzystwa; introwertycy z ekstrawertycznym rodzeństwem - bo rodzeństwo było żywiołowe i introwertycy się izolowali, bo czuli się zmęczeni; introwertycy z introwertycznym rodzeństwem - bo skoro rodzeństwo spokojne, to oni też itd. Dlatego zgadzam się z Inno, że tu nie ma dużego związku, przynajmniej decydującego o byciu intro czy ekstra. Oczywiście w jakimś stopniu to wpływa, ale wpływ rodziny jest zawsze i u każdego może przynosić inne efekty.

Dwóch braci i siostra. Wszyscy młodsi. Pomiędzy mną a braćmi jest mała różnica wieku a siostra... 16 lat różnicy. Bracia to ekstrawertyk a drugi skrajny intro B. Umysł siostry jeszcze się kształtuje ale przypuszczam, że będzie umiarkowaną introwertyczką A.

Jeśli chcecie znać moje zdanie to wydaje mi sie, że największy wpływ mają rodzice. Do piątego roku życia kształtuje się umysł dziecka a wychowaniem wtedy zajmują się rodzice. Mama skrajna introwertyczka B a tata ekstrawertyk.

Wow, tak ładnie wszystko poetykietkowałeś

qrs pisze:Dwóch braci i siostra... ekstrawertyk.

parafrazując: Są dla Ciebie tylko literkami :lol:

Ja mam siostrę, myślę że rodzeństwo lub jego brak nie mają nic wspólnego z introwertyzmem.

MetalMan pisze:Dwóch braci i siostra... ekstrawertyk.parafrazując: Są dla Ciebie tylko literkami

Obserwacje mojej rodziny przedstawiłem dla potrzeb forum. Miałem nadzieję, że te informacje mogą się przydać jako argument w związku z wpływem rodzeństwa na nasz introwertyzm. Moje relacje z rodzeństwem nie powinny nikogo interesować chyba, że o to poporoszę.

BTW Zgadzam się z Polą

Mam starsze rodzeństwo - oboje bardzo głośni, żywi, wciąż zmuszają mnie do wychodzenia z domu, do spotykania się z ludźmi w miejscach, gdzie jest tłoczno. Cierpię katusze.

Mam młodszą siostrę, zdecydowanie ekstrawertyczka, lekkoduch i optymistka.

Mam starsza siostre o 5 lat. W tym roku bylem nawet swiadkiem na jej slubie. Ona sama tez byla chyba introwertyczka w moim wieku, ale jakos sie przelamala i znalazla swoj skrawek szczescia w rekach podobnego goscia do mnie - informatyka . Nasze relacje od tamtego czasu bardzo sie polepszyly, z czego bardzo sie ciesze.

Kolej na mnie...

Esseti pisze:znalazla swoj skrawek szczescia w rekach podobnego goscia do mnie - informatyka .

Wie dziewczyna, co dobre - Informatycy najlepsi w łóżku.

Mam młodszego brata (2,5 roku różnicy) - ambiwertyk (chyba). Często się kłócimy, ale i tak go kocham .

Mam dwie młodsze siostry i bardzo się z tego cieszę - gdyby nie one miałabym szczątkowy kontakt z ludźmi, a tak zawsze mam z kim porozmawiać, od czasu do czasu wyciągną mnie z domowego zacisza. Na pewno są bliżej ekstrawertyzmu niż ja, choć wiem, że w pewnych sytuacjach są raczej nieśmiałe. U mnie sprawdza się zasada, że im ktoś starszy, tym bardziej jest introwertyczny.

Ja mam siostrę o dwa lata starszą i brata o 2 lata młodszego.
Siostra w młodszych latach przejawiała zachowania introwertyczne, aż do wieku dojrzewania, gdzie bardzo się zmieniła, o 360 stopni. Zaczęła wychodzić na całe dnie, spotykać się ze znajomymi, poznawać nowych ludzi, była cały czas w centrum zainteresowania wszystkich. Była nie do poznania. W kocu poznała na jakiejś imprezie chłopaka, obecnie narzeczonego i z tych zapędów ekstrawertycznych, stała się ambiwertykiem.
Młodszy brat jest też introwertykiem. Ja jednak jestem najbardziej skrajnym typem introwertycznym i dodatkowo ze znacznym poziomem nieśmiałości, czego mój brat wcale nie ma.
Ale rozumiemy się bardzo dobrze wszyscy w trójkę:)Wystarczy jedno spojrzenie czy słowo i każdy wie co jest drugiemu.