Polski Portal Introwertyków

intbrun pisze: 26 paź 2022, 15:28 no to pojechałeś... nic nie ujmując, ale z prostej matematyki wynika, że komuny to zahaczyłeś może rok, gdy już leżała i kwiczała, a zabrzmiało jakbyś przez płot skakał I nie chodzi przecież o komitety strajkowe, czy inną konspirację, tylko o pracę w parach lub małych grupach nad konkretnymi zadaniami.

Rafael pisze: 25 paź 2022, 13:36 Ja studiowałem na 3 kierunkach i nawet nie pamiętam za bardzo, czy jakieś prace zespołowe były. No skoro mówicie, że wszędzie są, to pewnie były.

Drim pisze: 26 paź 2022, 15:58 Bo powoli można wysnuć wniosek przeciwny. Praca grupowa jest wszędzie i autor musi się wdrożyć. Nie ma innej możliwości.

Przełamywać słabości, wychodzić ze strefy komfortu etc.

Drim pisze: 25 paź 2022, 21:36 Mówiąc wprost. Co ta za kierunki były na których nie było pracy zespołowej?

intbrun pisze: 26 paź 2022, 20:54 Zupełnie nie o to chodzi. To współpraca zadaniowa, a nie bratanie się z towarzystwem.

intbrun pisze: 26 paź 2022, 20:54 a to już pytanie do kolegi @Rafael.

Drim pisze: 26 paź 2022, 21:21

intbrun pisze: 26 paź 2022, 20:54 Zupełnie nie o to chodzi. To współpraca zadaniowa, a nie bratanie się z towarzystwem.

Czy ja wiem. Kolegów i koleżanki na studiach też warto mieć. Nie trzeba od razu zakładać zawierania długich głębokich przyjaźni.

tonerek pisze: 26 paź 2022, 17:11 Unikam sytuacji w których jest dużo pracy zespołowej. Lubię dobrze zdefiniowane, niezależne zadania. Nie przepadam za wyścigami i rywalizacją.
Unikam też miejsc w których widzę znamiona "wyścigu szczurów" albo "korpopodobnej pseudonamerykańskiej sztuczności" - takie miejsca wywołują u mnie stany lękowe i paraliż myślowy.

Przytoczę dość śmieszny przykład: W pewnym miejscu do którego aplikowałem zorganizowano tzw. psychologiczny spęd: panie psycholożki z HRów kazały rozegrać sytuację symulacji pracy w projekcie. Ludzie zachowywali się jak zwierzęta w klatce (posadzono ich przy stole a naokoło egzekutywa): chociaż może niektórzy potraktowali to jako zabawę, miałem jednak wrażenie że dla większości było to niekomfortowe. W tej samej organizacji zdaje się słyszałem z opowiadań starano się na żywo zaimplementować amerykańskie standardy na polskim gruncie: chwalono ludzi, a ludzie zamiast czuć się niezmiernie wdzięczni za pochwały zażądali podwyżki: jak tak dobrze pracują to czemu nie. Nie wystarczy przecież duma że jesteśmy oddziałem dużej korporacji - stosujemy strategię kija - ludzie mają się zachowywać jakby kija połknęli. I ze szczęścia śpiewać po mieście.