Polski Portal Introwertyków

Cześć świeżaki.

Witam wszystkich introwertyków!
Niedawno trafiłem na tę stronę, ale od dawna wiem, że jestem introwertykiem. Nie lubię przebywać w dużych grupach, mam niewielu znajomych, bo utrzymuję kontakt tylko z tymi, którym pasuje mój charakter. Bardzo lubię szczerość i doceniam tych, z którymi mogę szczerze porozmawiać. Wśród moich zainteresowań na pewno znajdują się te, przy których mogę pogrążyć się we własnych myślach, czyli spacerowanie, czy jazda na rowerze. Czasem pokonuję naprawdę duże dystanse. Interesuję się także motoryzacją, kinematografią i podróżami. Lubię również czytać książki, najlepiej jakieś kryminały. Nie wiem, co jeszcze mógłbym ciekawego o sobie tutaj napisać. Nie udzielam się za bardzo w internecie, ale myślę, że na tym portalu będzie inaczej. W końcu tutaj pośród introwertyków mogę liczyć na zrozumienie. Chętnie z kimś popiszę, więc zawsze można do mnie śmiało pisać

Cześć.
Trafiłem na tą stronę dzisiaj, bo wczoraj dowiedziałem się od psychiatry, że jestem introwertykiem, walenie głową w ścianę wieczorami już nie za bardzo mi pomaga.
Coś o mnie.
Codziennie czekam na godzinę dwudziestą czwartą by odsłuchać Bogurodzicę puszczaną w Radio Maryja, które na cały regulator słucha sąsiadka z mieszkania nade mną.

Cześć, ciekawie ciekawie

rza pisze: 19 wrz 2017, 21:36 Cześć.
Trafiłem na tą stronę dzisiaj, bo wczoraj dowiedziałem się od psychiatry, że jestem introwertykiem, walenie głową w ścianę wieczorami już nie za bardzo mi pomaga.

No i co? Pomogła ci ta psychiatryczna rewelacja czy jeszcze za wcześnie, żeby coś stwierdzić? Elo!

Witajcie Postanowiłam się zarejestrować na tym forum, bo kompletnie nie radzę sobie z ograniczeniami, jakie wprowadza mój charakter. Jestem typowym introwertykiem-panikarzem. Generalnie boję się wszystkiego, zwłaszcza nowych sytuacji. Układam sobie cały plan dnia od A do Z, żeby broń boże nie zdarzyło się nic nieprzewidzianego, bo zwyczajnie wtedy zaczynam reagować zupełnie nieproporcjonalnie do danej sytuacji... Lubię poznawać nowych ludzi, ale tylko jeśli spotkam ich pojedynczo, w większej grupie zwyczajnie nie umiem się przebić. Nawet jakbym chciała wówczas coś powiedzieć, to zwyczajnie nikt mnie nie słucha, więc i tak to nie ma sensu. Za pół roku kończę studia i przeprowadzam się z powrotem do rodzinnego miasta. Jak zapewne się domyślacie, panikuję na samą myśl o tym, bo to, czy będę miała pracę, gdzie będę mieszkać, to jedna wielka niewiadoma. Na dodatek nie mam tu żadnych znajomych, więc moje życie raczej nie zapowiada się szczególnie wesoło. Z zazdrością patrzę na ludzi, którzy potrafią ot tak, wejść między ludzi i z nimi normalnie rozmawiać. Mimo tego, że potrafię wytrzymać w samotności, a nawet czasami tego potrzebuję, to ludzie też są mi niezbędni do szczęścia. Chociaż nie ukrywam, że znaleźć kogoś, kto mógłby podzielać moje zainteresowania, jest dość ciężko... Anyway, liczę na to, że chociaż z Wami tutaj będę mogła porozmawiać

Hmm.., tak się kiedyś zastanawiałem..

Czy jesli wbijesz do swojego stałego grafiku opcję żeby każdorazowo zrobić cos nieprzewidzianego to czy własnie nie pozbedziesz sie ograniczeń?

Przewidywanie, że zrobi się coś nieprzewidywanego nie działa Jeśli świadomie idę w miejsce, w którym nie wiem, co się zdarzy, to wszystko jest w porządku. Nawet, jakby mi powiedzieli, że za godzinę lecę do Afryki. Dlatego nie mam żadnego problemu z pracą w lecznicy wet, bo mój mózg jest w stanie przygotować się na to, że może zdarzyć się wszystko. U mnie problem pojawia się wtedy, kiedy jakiś czynnik zaburza mój stały rytm dnia, typu samochód, który nie chce odpalić, albo spóźniony autobus. Za bardzo denerwuję się w takich sytuacjach. Ja się czuję bezpiecznie, jeśli mam wszystko zaplanowane, zero spontanu

Witamy
4w5
INTJ

Zdraście~
Założyłem tu miesiąc temu konto i pomyślałem, że sobie jednak wrócę i coś napiszę, by nie marnować wam miejsca w bazie danych.
Dwadzieścia lat (za kilka tygodni), żyję w izolacji od świata, próbuję nie być już dzieckiem i takie tam... jak pewna pani wspomniała powyżej, również mam skłonności do paniki w gromadzie ludzi. Generalnie aspołeczny ze mnie dziwak. Pocę się na spacerach pod blokiem, dlatego wolę lasy i bezludzia, bla bla bla... żeby nie było TL;DR.
Jeśli przez założenie konta na tym forum mogę spróbować "wyjść do ludzi" i "poznać świat" to będzie mi bardzo milutko.
Bye~

Siema, miło, że mnie wpuściliście. Nie zrobię raczej bałaganu, ale jeśli się zdarzy, to posprzątam. Intro ze mnie pospolity, lubię dłubać samotnie w swoich sprawach, czytać dobre horrory i oglądać dobre seriale. Pracuję jako frontendowiec. Żeby nie zwariować, dużo ćwiczę i szkolę się w teorii memów. Oto ja.

Ximenez pisze: 28 wrz 2017, 10:43 100 pompek, 100 brzuszków, 100 przysiadów, a potem 10 km biegu?

Nie aż tak. Chcę zachować włosy

Witajcie Introny, MójOstatniDzień się kłania. Bardzo się cieszę, że takie forum istnieje i że na nie trafiłem, mam nadzieję się tu zadomowić. Trochę o mnie: jestem audiofilem amatorem, rajcuje mnie melodyczny, miękki bas jak i czyste pianino, trąbka, czy połączenie wszystkiego w muzyce elektronicznej Lubię seriale i filmy z głęboko nakreślonymi postaciami. Powinieniem czytać książki, ale idzie mi to jak krew z nosa (gapienie się w ekran jest łatwiejsze), aczkolwiek pracuję nad tym (nie dawno zacząłem czytać książkę Egipcjanin Sinuhe, zapowiada się ciekawie). Studiowałem energetykę w świętym mieście, choć jestem z mazowieckiego. Mowią mi często, że jestem oazą spokoju. Jeśli chodzi o poczucie humoru to najlepiej wychodzą mi żarty sytuacyjne. Według testu wyszło mi 5w4 z czym w większości się zgadzam. Trochę tego wyszło, bedziecie mieli co czytać

Witam nowego kolegę!
Mam tak samo z książkami. Niby lubię czytać, ale idzie mi to strasznie opornie, aczkolwiek w tym roku i tak poczyniłam progres.

Witajcie. Mam zamiar tu trochę popisać, ale nie obiecuję.