Polski Portal Introwertyków

Inno: jak Lem, to Powrót z gwiazd. O alienacji, "społeczeństwie idealnym", czytałam dawno, ale miło wspominam.

Inno pisze:"Solaris" na mnie dużego wrażenia nie zrobiło, ale nie jestem miłośniczką s-f, może to dlatego. Za to "Dzienniki gwiazdowe" są wspaniałe. Tichy, co byś mi polecił Lema w stylu "Dzienników"? "Bajki robotów" próbowałam czytać, ale chyba już za stara jestem. Zresztą za baśniami nie przepadałam nawet jak byłam mała (oprócz baśni braci Grimm).

Przepraszam, ale dopiero teraz przeczytałem. "Pokój na Ziemii" to taka luźna kontynuacja "Dzienników". Lem w trochę innym stylu, językowo, bardziej poważnie ale dalej przygodowo - to na przykład "Obłok Magellana", polecam. "Powrotu z gwiazd" nie czytałem, ale to kwestia czasu No i last but not least - nie daj się zwieść baśniowej otoczce "Bajek robotów" i "Cyberiady". W tej bajkowej konwencji Lem mówi o sprawach bliskich również tak starej osobie jaką się deklarujesz To chyba dwie najważniejsze jego książki. No i zachwyca polszczyzną i posługiwaniem się słowem w ogóle.

Od siebie dodam, ostatnio przeczytane książki, które wywarły duże wrażenie:

„Inteligencja emocjonalna” - D. Goleman
„Norwegian Wood” - H. Murakami
„Samotność liczb pierwszych” - P. Giordano
„Złodziejka książek” - M. Zusak

black_rainbow pisze:Od siebie dodam, ostatnio przeczytane książki, które wywarły duże wrażenie:
„Norwegian Wood” - H. Murakami

O też to czytałam, w ogóle uwielbiam tego pisarza. Czytałaś/eś może inne jego książki? Większość osób, które znam uważają, że jest cholernie nudny, ale jego powieści są dość surrealistyczne i wyczuwalna jest samotność bohaterów.
Film zrobili na podstawie 'Norwegian Wood' , ale nawet nie wytrwałam do końca.. nudny jak flaki z olejem chociaż przyznam , że postarali się o rekwizyty z lat '70.

Murakamiego czytałam tylko ”Norwegian Wood”, więc nie mogę za dużo na temat jego książek się wypowiedzieć.
Przeczytałam ją przede wszystkim ze względu na to, że była porównywana do ”Buszującego w zbożu”.
Ale miałam bardzo pozytywne wrażenia. Ma swój urok w tej zwyczajności i prostocie.
Teraz planuję wypożyczyć „Koniec Świata i Hard-boiled Wonderland”.
Także może później napiszę coś więcej o odczuciach.

Mam nadzieję, że się nie rozczarujesz "Buszującego w zbożu" też czytałam i zawsze zastanawiałam się co w niej takiego jest( czego ja chyba nie widzę), że mordercy mieli obsesję na jej punkcie.

maggie pisze:Mam nadzieję, że się nie rozczarujesz "Buszującego w zbożu" też czytałam i zawsze zastanawiałam się co w niej takiego jest( czego ja chyba nie widzę), że mordercy mieli obsesję na jej punkcie.

Ja się zastanawiałam, co w niej takiego jest (czego ja nie widzę), że tak się ludzie zachwycają.

Tichy pisze:nie daj się zwieść baśniowej otoczce "Bajek robotów" i "Cyberiady". W tej bajkowej konwencji Lem mówi o sprawach bliskich również tak starej osobie jaką się deklarujesz To chyba dwie najważniejsze jego książki.

Nie chodzi nawet o otoczkę, po prostu zaczęłam czytać i jakoś do mnie nie trafiło. Ale na pewno jeszcze kiedyś sięgnę.
A tam starą, po prostu zblazowaną.

Ja się zastanawiałam, co w niej takiego jest (czego ja nie widzę), że tak się ludzie zachwycają.

Tutaj wina tego zachwytu wynika, że książkę okrzyknięto kultową co moim zdaniem jest przegięciem. Owszem jak czytałam ją za małolata to podobała mi się strasznie. W dodatku u mnie w szkole widniała na spisie lektur, że lektur nie znosiłam i na raz trafia się perełka, która przypada mi do gustu to jest to dużo.

Mi także przypadł do gustu "buszujący w zbożu" i to jedna z niewielu lektur które przeczytałem (zaraz po "Kamienie na szaniec"). Dlaczego ? Jest to pewien upust w buntowniczym zachowaniu nastolatków, wszystkich tych zagatkowych pytań które krążą wszystkim młodym po głowie. Nonkoformiztyczny tryb życia bohatera idealnie pasuje do oderwania się od szarej codzienności.

Kosa13 pisze:to jedna z niewielu lektur które przeczytałem (zaraz po "Kamienie na szaniec")

Co Wy macie z tym nieczytaniem lektur? Bo to nie pierwsza taka wypowiedź. Ja rozumiem nadpobudliwych ekstra i innych takich (a właściwie to nie rozumiem ), że trudno się im skupić, no ale intro? Przecież łatwiej jest Ci się skoncentrować nad daną rzeczą.
Serio było to dla Ciebie takie nudne czy może kwestia osobowości nie gra tutaj żadnej roli?

Niektórych lektur po prostu NIE DA SIĘ przeczytać (mam na myśli na przykład Kamienie na szaniec czy Ludzi bezdomnych). Natomiast całą resztę przeczytać należy, choćby dla wyrobienia smaku literackiego. A i prawdziwe perełki się wśród lektur znajdą, w końcu dobierał to ktoś, po coś, jakoś...
Osobiście nie lubię czytać, co mi każą i kiedy każą. Dlatego czytam lektury zawsze po lub przed terminem.

Wroblaka pisze:Niektórych lektur po prostu NIE DA SIĘ przeczytać (mam na myśli na przykład Kamienie na szaniec czy Ludzi bezdomnych)

Jeśli o mnie chodzi to lektury na ogół zaczynałem, ale nie kończyłem bo jak zaczęli przerabiać to mi się odechciewało kończyć. Albo w ogóle nie zaczynałem. Nie lubiłem czytać, może dlatego. Teraz mam na to chęć ale też więcej czasu. Ale spośród lektur niewiele bym teraz przeczytał. "Ziemia obiecana" mi się spodobała, chociaż ja jej nie przerabiałem z klasą, to wiem że była/jest lekturą. Ostatnio przeczytałem "Komu bije dzwon" i szukam wciąż innych ciekawych powieści wartych przeczytania...

Wroblaka pisze:Niektórych lektur po prostu NIE DA SIĘ przeczytać (mam na myśli na przykład Kamienie na szaniec czy Ludzi bezdomnych).

Jak możesz, Judym to była moja wielka miłość

Ja natomiast nie rozumiem co wszyscy ludzie do Żeromskiego mają. "Przedwiośnie", "Ludzie bezdomni" i "Syzyfowe prace" to jedne z moich ulubionych lektur. I w najbliższe wakacje mam zamiar przeczytać coś jeszcze jego autorstwa. ;>

Powiem wam, ze ostatnio przeczytalem lekture: cierpienia mlodego wertera. Zrobila ona na mnie na prawde duze wrazenie, duzo filozofii i motyeu milosnego. Powoli w 1 klasie liceum (kont. W 2 klasie) wkraczamy w romantyzm stad ten tytul i dzieki niej przekonalem sie co do lektur