Polski Portal Introwertyków

Paskudny okres w życiu, który za rok się skończy. Ale cóż alleluja i ku przyszłości. Może będzie choć odrobinę lepsza?

W liceum nie ciągnęłam kontaktów na siłę, więc klasa mnie "ukarała". Na studiach zamierzam znowu kontynuować kurtuazję sprzed lat, znajdując kilka sympatycznych osób do miłego small-talku.

Potrafię, w sumie tylko ten sposób rozmowy praktykuję od lat do znudzenia w szkole oraz domu. Ciągle gadam o plotach, szkole, wydarzeniach dnia codziennego. Udało mi się doszlifować umiejętność nadawania, dzięki znajomej- mistrzyni small-talku. Ta dziewczyna potrafi godzinami ględzić o dupie maryni ...

Nie jestem przekonana do istnienia przyjaźni. Ludzie są egoistami, nastawionymi na swoje cele, a nie na tworzenie szczerych relacji. Dopóki, doputy mają z ciebie korzyści, wyciągną cię z pod ziemi. Spróbuj tylko zachorować albo coś i każdy obcy kopnie cię w tyłek. Za to nawiązywanie relacji kończy ...

Po matce, ojciec jest zupełnie inny. Ma silnie ekstrawertyczną osobowość.

Staję się zmęczona i drażliwa. Automatycznie włącza mi się tryb marudy, wołający "zostawcie mnie wszyscy w spokoju".

Jestem leniwa pod tym względem, serio. Najbardziej lubię swoje domowe, wygodne ciuchy typu legginsy albo dresy. Niestety ludzie oceniają mnie przez pryzmat tego jak wyglądam, więc staram się dopasować. Wyglądam jak przeciętna nastolatka: dżinsy, bluza/koszula/ T-shirt. Ograniczam się do codziennej ...

Rok minął, ale dopiero teraz odważyłam się napisać.

Cześć wszystkim!